Zoals de avond er voor afgesproken worden we vroeg wakker gemaakt door Menno. Vandaag steken we door naar de Tarn wat volgens Tom Tom 4 uur gaat duren. Jo pakt een pilleke tegen de bochten maar daar zien wij niets van. De extra kleine weggetjes zijn er om onderweg een paar instappunten na te kijken.
In de topo van eau vives staat (hebben we nadien gelezen) dat de kans op pinnen nogal realistisch is op een bepaalde passage. We zijn er van overtuigd dat we die plek gevonden hebben. Voor details graag persoonlijk contact opnemen met Thomas voor de light versie en met Jan voor het zwaardere werk.
Ook zwaar trouwens waren de laatste kilometer(s) tot de uitstapplaats (een meer oversteken waarbij er om elke bocht opnieuw een nieuw meer te zien was).
Kort: de Cèze is echt een wondermooie beek ver weg van alle drukte en wegen.