08-01-2012
Lesse, Belgie
Om nog maar eens te beginnen met het gekende cliché, de afwezigen hadden ongelijk, groot ongelijk. Lang geleden dat ik mij nog zo geamuseerd heb in een kajak en ik denk dat iedereen er wel zo over dacht achteraf. Omdat het lang stil bleef op het message board was er een alliantie aangegaan met bevriende kanoërs. Uiteindelijk stonden we zo met een gemixte groep van toch nog 5 kajakkers en 4 kanomannen in Maissin aan de instap van de Boven Lesse. Onbekend terrein voor verschillende onder ons. Aan de instap waren we op een groep ik denk Brusselse oudgedienden na, helemaal alleen.Door de heel mooie waterstand, 's ochtends 1m40 in Daverdisse, stond er behoorlijk wat druk op het water. Dat ging dus oppassen worden. Gelukkig is de instapplaats makkelijk, kalm en ruim. Kans genoeg om nog wat in te varen. Het eerste stuk gaat vlot vooruit, golfjes, takken, kleine eilandjes in het midden van de rivier, nog meer takken en dan ineens een boom. Boom, waar boom? Recht voor mij dus. Geen idee hoe ik die heb kunnen missen, nog Marc niet heb gezien die aanwijzingen lag te geven om uiterst rechts te varen. Oeps, dan maar proberen er het beste van te maken. Helaas steekt die in het midden nog net iets te veel boven water uit om erover te geraken dus wordt het eronderdoor. Gelukkig geen hinderlijke takken onder water. Ik snel uit het water, de boot ook snel uit het water. No harm done, maar toch wel wat beter opletten vanaf nu. Rap terug in de boot om er dan 50m verder weer uit te moeten voor een volgend exemplaar dat volledig de doorgang verspert. Ondertussen is ook nog een lege kano voorbij komen drijven achterna gezeten door de onfortuinlijke eigenaar Heinz en Kris.
In een bosrijke omgeving volgen de leuke passages elkaar in sneltempo op afgewisseld met boomversperringen waar dan uiterst links of rechts nog een metertje vrij is om te passeren. Geregeld ook heel leuke golven en vervallekes met soms wat plakkende rappels op. Onder alle brugjes kunnen we nipt door.
En dan is er plots de gekende Boule D'Or passage. Die kunnen we door de grote kei in het midden echt niet missen.
De eerste meters gaat het bij iedereen heel aardig. Helaas ergens halverwege een paar kano's gevolgd waardoor we met 2 in de verkeerde arm (links) terechtkomen en laat daar nu net weer een boom liggen die de doorgang volledig blokkeert. Een paar spannende seconden later lopen Peter en ik te voet door het beekje dat de linkerarm uiteindelijk wordt om een geschikte plaats te vinden om weer in te stappen. Dat weten we dan ook weeral voor de volgende keer.
Daarna wordt het wat kalmer en denk je, nu hebben we het wel gehad zeker? Thierry meent zelfs al de uitstap te herkennen. Niet dus, er volgt nog een super leuke passage.
Iets putachtig gevolgd door een serieuze golventrein. Even denk ik zelfs dat Thierry is omgegaan maar die is gewoon enkele seconden helemaal verdwenen in het sop. Jim blijkt achteraf wel de bodem onderzocht te hebben maar die heeft zo snel gerold dat niemand ook maar iets hiervan gemerkt heeft ?. Wat verder zie ik ineens Jim voor mij naar beneden duiken. Marc had inderdaad gezegd dat er nog iets moest volgen. Gewoon er achteraan dan maar. Jihaa, heelhuids erdoor geraakt. Ook Thierry en Marc volgen netjes tot er toch plotseling eentje ondersteboven komt te hangen. Murphy heeft zich op de laatste moeilijke passage dan toch gewonnen moeten geven. Gelukkig is het nadien vrij rustig zodat man en materiaal vlot aan de kant geraken. De officiële naam van de passage ken ik niet meer maar het gaat redelijk stijl naar beneden en Marc noemt hem de wasmachine omdat er blijkbaar bij een bepaalde waterstand een stevige rappel op kan zitten.
Nog een paar honderd meter uitvaren en de eerste zeer aangename kennismaking met de Boven Lesse zit er op. Afsluiten doen we in Redu naast een zalig warme open haard met de nodige lokale streekbieren erbij.
Els
