Grand d'Eyvia, ItaliÃ«

Dit korte stukje is bijna volledig zichtbaar vanaf de weg, maar het lijkt gemakkelijker dan het is. We hebben ongeveer alles op zicht kunnen varen, voornamelijk omdat Mr Guide ons de route wees op Ã©Ã©n van zijn favoriete beekjes.

de instap van aan de brug aan het campo sportivo

Dit is veel intensiever dan het Dora Baltea stuk van daarstraks. Het van keerwater naar keerwater varen wordt bemoeilijkt door licht overspoelde stenen, die door het bleekgrijze water amber te onderscheiden zijn. En zo gaat het bij mij dan ook plots mis. Bij aankomst lijkt me mijn keerwater niet interessant, dus vaar ik door; geen risico nemen om al prutsend keerwaters maar half te halen. Ik pak een uiterst linkse route: een kleine stroom water om een steen heen. Oei, dit is te smal, hier ga ik piqueren! Ik probeer nog te ontwijken, maar zit achterwaarts klem. Met veel getrek en gesleur aan de rotsen probeer ik mezelf en m'n boot op te trekken. Dit lukt een beetje, tot plots Tjoep afkomt. Hij heeft blijkbaar dezelfde foutieve route gekozen. Als zijn boot klemt onder mijn boot, besluit ik om te trekken. Plons in het water, boot los en al zwemmend naar het volgend keerwater. Damn!

De tocht vervolgt zich zonder verdere kleerscheuren. Vlak aan de brug, kijken we toch naar een stevige passage. De hoofdstroom maakt een bocht naar links en knalt dan op een groot blok. En in de hoofdstroom zien we nog wat kleinere blokken en een stopper.