25-05-2007
Gave de Gavarnie, Frankrijk
Het is een prachtige dag en Mr. Guide stelt voor om de classic run te hernemen. Hijzelf heeft de sprong in het midden vorige keer overgeslaan en dat ligt hem wat zwaar op de maag. Niemand heeft enige vorm van bezwaar tegen dit traject. Birdy wil de eerste sprong varen, dus stappen we bovenaan in. Hij moet links over de rotsen schuiven, maar komt in de hoofdgoot. We zien hem amper neerkomen, doordat hij in het midden van de watermassa mee naar beneden dondert. Hij draait nu wel in een lastig keerwatertje, maar komt er nog vrij vlot uit.De vermoeidheid laat zich snel voelen en al in de kloof moet Maya rollen en Tjoepken zwemt zelfs al een eerste keer. Doordat de waterstand iets gezakt is, t.o.v. vorige keer is de passage met de stopper nog moeilijker. Ook hier vaart alleen Birdy. Hij verliest er wel al zijn snelheid, maar sleurt er zich door. Het kloofje is achter de rug en nu begint het eigenlijke traject.
De eerste 200m geven de rivier de klasse die ze verdient en ook ik maak hier domme buitelingen. Tjoepken mist zijn keerwater en gaat achterwaarts een versnelling af. Het bulderend gevloek weergalmt in de vallei en de vele niet-vaarders aan de kant kijken raar op. Het ritme is ook helemaal weg. Weldra komen we aan de klasse V-sprong. Bruno, Birdy en den Otter varen hem. Den otter zit echter teveel naar links en half eskimoterend komt hij rakelings in rotvaart langs de rotsen. Het niveau neemt nu gaandeweg af tot het vlakke stuk aan de camping.
Tsjoepken zwemt nog eens en stapt uit aan de brug, samen met Maya. Als de energie op is, dan is ze op. De rest vaart door en het ritme komt bij deze uitgedunde groep snel terug.
Met een stralend zonnetje en een decor van een Romeins bruggetje over de laatste kloof, komen we uitegeput, maar voldaan op de laatste uitstap van de week. Dit traject is één van de mooiste die ik ooit heb gevaren.
