29-08-2014
grote reddingsactie boven de veneon
Na een goeie nachtrust en een lekker ontbijt zijn we klaar voor het klassieke stuk van de veneon.We stappen in op de camping zelf. Het ziet er allemaal vrij rustig uit maar al meteen na de eerste bocht stijgt het niveau onmiddellijk tot een volle IV. Het water staat redelijk hoog, keerwaters zijn schaars en het verval is zeer continue. Diegenen die nog niet goed wakker waren zijn dit nu wel.
Pas na een half uur neemt het niveau iets terug en naderen we de eerste passage waar we eerst willen verkennen; de passage du photographe. Een grote steen die je ofwel clean links kan nemen maar nadien terecht komt in een stenentuin. Ofwel neem je hem rechts maar dan wel met een wokkel die je mogelijks in een penibele situatie kan brengen. Met deze waterstand lijkt de linkse doorgans ons de beste keuze.
Bruno doet voor.
Jorg volgt
links, rechts, links, rechts, links, ...dwars over het midden gaat ook...
Vanaf hier wijzigt het karakter van de rivier wat. De passages worden misschien nog iets moeilijker maar ze zijn minder continue. In een behoorlijk tempo varen we door terwijl sommige mensen al snakken naar hun "5 minutes".
Ward
Ward
Jan
Wim scheert een keerwater in
Hoewel het bij mij allemaal vrij vlot loopt en goed in mijn boot zit wordt ik op gegeven ogenblik tegen een onschuldige overhangende rots geduwd. Ik kan niet vermijden dat ik omgeduwd wordt en probeer meteen te rollen. Bij de eerst poging kan ik niet in de goede positie komen omdat ik mijn hoofd tegen de grond voel beuken. Bij de tweede poging zit mijn peddel klem achter een rots. Bij de derde poging weet ik niet meer waarom het niet lukte, het enige dat ik wel weet ik dat ik (misschien toch iets te snel) uit mijn boot ben gekomen. Ik kan nog net mijn peddel vast grabbelen maar ik zie een stevige passage naderen en besluit mijn boot maar niet achterna te zwemmen en de oever op te zoeken. Mijn vaarmakkers doen enige pogingen om mijn boot te pakken te krijgen maar de passages die komen laten niet toe om zonder grondige inspectie mijn boot achterna te varen. Ik zie mijn boot dus met lede ogen de rivier afstuiken. Er zit voor mij niets anders op dan via de oever de rivier te volgen tot wanneer ik mijn boot ergens terug vindt. De rest van de crew vaart rustig verder.
Na een dikke 10 minuten door het dikke struikgewas te ploeteren zie ik eindelijk mijn boot ronddobberen in een rustig keerwater. Jammer genoeg aan de andere oever. Ik stap nog even door op zoek naar een rustig plekje op de rivier waar ik zou kunnen overzwemmen. Op dat ogenblik hoor ik een helikopter naderen. Op zich niet abnormaal. Tot wanneer hij duidelijk mijn boot in het vizier krijgt en tot enkele meters boven het water blijft hangen. Het lijkt wel of een orkaan door het bos raast, ik moet me vast houden aan de bomen en ik zie dat mijn boot weg geblazen wordt, opnieuw de rivier in :-(
De helikopter verdwijnt uit mijn zicht maar ik hoor dat hij nog een tijd in de buurt blijft hangen. Ik ga ondertussen via de oever opnieuw op zoek naar mijn boot.
Al gauw kom ik nu aan de romeinse brug, hetwelk ook de uitstap van dit traject is. Ik zie hier reddingswerkers staan die me meteen aanspreken om te vragen of ik ongedeerd ben. Blijkbaar heeft iemand hogerop in de vallei mijn boot onderste boven in de rivier zien drijven en dacht men dat er een ongeval gebeurd was en heeft men de reddingsdiensten verwittigd. De helikopter van Alpe D"Huez is dus opgeroepen, samen met de bergreddingsdienst van La Berarde.
Nadat ik duidelijk gemaakt heb dat er helemaal geen noodgeval is blaast de helikopter de aftocht. Omdat mijn boot nu, door de schuld van de helikopter, de grote (onbevaarbare) kloof ingeduikeld is, willen die mannen van de bergreddingsdienst mij wel mee helpen zoeken. Als snel blijkt dat hij een 50 m verder gekneld zit. De toegang kan echter enkel via de bovenzijde van de kloof. Die mannen van de bergreddingsdienst kunnen hun kennis eens in de praktijk uittesten en dalen via touwen af in de kloof om nadien mijn boot opnieuw op te hijsen.
Tijdens deze actie stuikt ook nog een ploeg toe van de brandweer van Bourg d'oisans, volgepakt met zuurstofflessen, draagberry, etc.
Na enig hijswerk van mijn vaarmaten, die intussen ook zijn toegekomen, komt mijn boot ongelooflijk maar waar zo goed als zonder kleerscheuren over de kloofwand te voorschijn. Enkel een foam is weggespoeld.
Nu enkel nog een half uur het wandelpaadje naar boven lopen tot aan de parking?
Wim
