krakende spieren los maken op de irreler wasserfalle

Regenen doet het wel, maar nooit hard genoeg op korte tijd om onze voorkeursrivieren in de Ardennen/Venen tot het gewenste niveau te tillen. Dan maar wachten en wachten en wachten en ... Tot wanneer Jorg laat weten dat hij naar de Irreler Wasserfalle gaat. De eerste keer twijfel ik om mee te gaan omdat het toch een heel eind rijden is. Maar de tweede keer kan ik de verleiding niet weerstaan. Birdy en pepe zijn even radeloos als ik en vergezellen mij.

Vorige week was Jorg hier ook en wist dus dat er eerst wat opruimwerk te gebeuren staat. Een aantal bomen versperren de bovenste sectie. En op een totale lengte van misschien 800 m telkens omdragen is ook niet leuk. Gewapend met touwen, katrollen, etc beginnen we eraan. Een hele klus blijkt. Hoe veel keer we het touw ook omleiden, er komt geen beweging in. Tot wanneer we enkele kleinere stammen gewoon met de hand wegtrekken. Blijkbaar zitten alle bomen/takken verstrengeld. Na pakweg een uur getrek en gesleur hebben we eindelijk een bres geslagen die ons bevaarbaar lijkt.


een hels werk om met touwen een doorgang te creeren

Dan start hetgeen waarvoor we gekomen zijn. .Bij mijn eerstbevaring blijkt al onmiddellijk dat de rivier meer pit heeft dan wat je zou denken van op de kant. In de stroming zit voldoende druk en en de keerwaters zijn mooi afgelijnd. Een mooi trainingsparcours.

We hoppen van eddy naar eddy en dagen elkaar uit met telkens nieuwe uitdagingen. Na (amper) 5 afdalingen is iedereen op. Het telkens naar boven lopen is zwaar maar ook het varen is uitputtend. Op die 800 m ben je actief bezig met varen, in plaats van te dobberen zoals je bij deze waterstanden zou doen op de meeste Ardense rivieren. Zeker en vast dus voor herhaling vatbaar, ook al is het ver.

Wim

Bekijk op Nirjhara-Maps

Prum, Irreler Wasserfalle

Medevaarders