Deze rivier stond hoog op het verlanglijstje van Bert.
Vanaf de brug aan de Golo is het nog een lang stuk rijden naar de instappunt van de Calasima.
Ook omdat de weg nogal kronkelt en je attent moet zijn voor de varkens en koeien die op de straat lopen.
Bij de instap zien we een Groep Engelsen vertrekken zij vinden de waterstand te laag.
De waterstand ziet er nogal laag maar wij beslissen om toch te varen.
Eerst picknicken en zowaar Birdy krijgt plotseling vrouwelijk gezelschap.
Eenmaal we op het water zijn vinden we dat de waterstand goed is.
Ik kom ook bijna onmiddellijk vast te zitten Jorg en bert kunnen me bevrijden.
De Calasima is zeer lang en een opeenvolging van passages en je moet blijven uitkijken naar mogelijke valkuilen of stenen die op de verkeerde plaats liggen.
Ondertussen begint de vermoeidheid toe te slaan.
Op het laatst was de vaarstijl nogal gedurfd.Ik en Bert hadden namelijk niets onbevaarbaar gezien tijdens een verkenning op de eerste dag.
ondertussen is er een ramp aan het gebeuren en deze is:
BRUNO MIST EEN VAARDAG!!!
Gelukkig kon hij al mijn zwemmers recupereren!!(dat moest nu echt niet doen Bruno.)