02-02-2013
Lesse, België
Bruno en Jan zijn eerder deze week al aan hun trekken gekomen terwijl ik zat te knarsetanden toen ik zag dat de peilschalen omhoog schoten.Er rest nu nog een klein beetje van al dat water, dus dat wil ik nu ook niet laten lopen en roep op om er zaterdag nog eens op uit te trekken. Enkel Ward, Peter en Jorg beantwoorden mijn vraag.
De venen zijn intussen al helemaal niets meer. Dan maar richting Ardennen. We starten op de Lesse. 't is zeker geen hoogwater maar 't is beter dan niets en na zo lang geen water onder de kont gehad te hebben is dit tevens een goeie start van mijn intentie om me wat voor te bereiden op Turkije.
Hoewel er geen sneeuw meer te bespeuren is, is het ferm koud. Temperaturen liggen rond het vriespunt waardoor handschoenen geen overbodige luxe zijn.
Aangekomen aan de traditionele speelgolf gaan we elk om beurt wat surfen, spinnen, ... Met zo'n creeker kunnen we niet veel meer uit onze mouwen schudden.
 |
| 't rekkerken is de enige met speelboot. Bij hem gaat het dus nog vrij vlot |
 |
| Jorg haalt het onderste uit de kan met zijn creeker maar weet dat hij uit het putje moet weg blijven |
 |
| Ward haalt enkele ongedefinieerde rodeo figuren uit zijn mouw... maar blijft gelukkig zitten |
 |
| Nog meer van Ward zijn kunsten |
Ik ervaar dat tot zolang ik boven op het schuim blijf alles redelijk mooi lukt. Tot wanneer ik dwars helemaal beneden in het putje wegzak. Daar lig ik dan. Beetje steunen, eens wat naar voren, eens wat naar achteren, veel beweging zit er niet in.
Ik voel mijn armen zo leeg lopen en wil er nu toch graag uit komen. Wat ik ook probeer, mijn boot blijft een vreemde aantrekkingskracht vertonen tot het putje. Ik weet al niet meer hoe maar op gegeven ogenblik spoel ik er ondersteboven toch eindelijk uit en heb ik niet meer de kracht/adem om te rollen. Hoestend en proestend kleffer ik met mijn boot op de kant.
Het voordeel hiervan is dat ik nu nog beter gemotiveerd ben om aan mijn intentie te werken...
Tijdens mijn zwemmertje is er blijkbaar behoorlijk wat water binnen gekomen en begin ik op het einde flink af te koelen.
Aangekomen doe ik snel alle natte spullen uit, spring in de auto, chauffage vollen bak en op naar de Vresse...
Wim
