10-05-2013
nu begint het echte werk, de sifonsectie van de Manavgat
Gisterennacht, tijdens de heenreis, hebben we tijdens de hele nacht geen oog dicht gedaan. We waren er dus absoluut niet kwaad om dat we op het eerste traject rustig konden invaren.Deze nacht heeft iedereen goed kunnen slapen en nu zijn we klaar voor het grote werk.
voor we vertrekken nuttigen we eerst nog een koninklijk ontbijt op deze prachtlocatie.
En volgens de schuur (afgeleide van "Scheuerman") zal het traject van vandaag ons zeker bevallen. Het zou één van de mooiste trajecten zijn, echter niet zonder risico door de vele sifons. Hij maakt de vergelijking met de grote (sifon-)kloof van de Soca.
We vertrekken aan een brug over de Manavgat. Het stuk hierboven is een grote kloof en is nog nooit bevaren maar een eerste poging zou een meerdaagse expeditie zijn. Hierop zijn we niet voorzien, we gaan dus voor het traject dat onze gids goed kent.
Het eerste deel loopt tot een kunstmatige dam die forelvijvers van water moet voorzien. Hier moeten we onze boten overdragen en de schuur maakt er meteen gebruik van om de vaarregels duidelijk te stellen ('t is en blijft een duitser hé). We zouden varen in twee groepen; in groep 1 neemt de schuur uiteraard de leiding, Bruno leidt groep 2. De schuur wijst er ons op dat het hier menens is en deelt ons oa volgende regels mee:
- Als hij een lijn neemt moeten we die lijn tot op 10 cm nauwkeurig volgen.
- We behouden onze volgorde in de groep
- Als iemand een eddy neemt moet de volger deze ook nemen en worden de instructies voor de volgende stap verder gecommuniceerd.
Wanneer alle vaarsignalen ook nog eens opgefrist zijn vraag hij of iedereen er klaar voor is. Doodserieus vraag den otter wie die Eddy is ? De eerste tekenen van zenuwachtigheid beginnen boven te komen bij de schuur !
de dam waarop we de briefing kregen
We gaan te water en inderdaad, het niveau gaat een trapje omhoog. Maar naarmate we verder varen neemt de gebruikelijk Nirjhara wanorde de bovenhand op de strenge regels van de schuur. De sssssschuur wordt er verschrikkelijk zenuwachtig van en wijst ons keer op keer op alle mogelijke gevaren van de ssssssifons en onderspoelingen.
Wanneer groep 2 groep 1 voorbij steekt en Marc (uit groep 2) gaat zwemmen komt de stoom zowat uit de schuur zijn oren. Even twijfelt hij of het wel een goed idee is om met die zotte belgen verder te varen op dit traject. Op die wijze vindt hij het niet verantwoord...
We beloven op ons communie zieltje dat we ons zullen gedragen en kunnen hem overtuigen om toch verder te gaan.
We vorderen heel traag omdat veel van op de zijkant verkend wordt. Niet zozeer omdat het zo moeilijk is maar wel om op voorhand te weten waar de gevaren zitten zodat we hiermee rekening kunnen houden.
Wat wel heel mysterieus was is dat blijkbaar een vrouw ons gedurende heel dit traject gevolgd was. We hoorden haar steeds schreeuwen maar vreemd genoeg zagen we haar nooit ???
Bruno neemt als eerste een mooie drop
Op gegeven ogenblik doet de rivier er nog een extra graadje bij en enkel Bruno, Birdy en de schuur voelen zich hiertoe geroepen. Samen varen ze verder en de rest van de groep begint te stappen naar de uitstap parking een beetje verderop.
Wanneer wij aangekleed zijn komen ook Bruno, Birdy en de schuur al aan. Enkel de eerste 100 m waren blijkbaar nog bevaarbaar. Daarna werd het voor beiden een graadje te veel en gaat de rivier bovendien opnieuw een grote kloof in waar je gedurende een heel eind niet uit geraakt.
Wim
Tot slot nog een leuke anekdote :
's avonds terwijl we gezellig zitten te keuvelen wil de schuur wel wat meer te weten komen over ons. Zijn we getrouwd, hebben we kinderen, wat doen we voor werk...
Als hij bij 't rekkerken aanbelandt gaat het gesprek ongeveer als volgt:
de schuur : So, you don't have a wife but what do you do for a job ?
' t rekkeken : a handjob
voor we weer door rijden naar onze volgende bestemming nemen we vlug nog een groepsfoto samen met Ibrahim die ons heel goed ontvangen had.
