Wat iedereen al vermoedde is weer eens uitgekomen. Het plan om in 2 shifts te vertekken, een vroege en een late shift, draait er uiteindelijk op uit dat beide groepen vrijwel gelijk vertrekken. Ra ra ra, wie zit er in de eerste groep ??? Juist ja, Mozes.
Er gaan geleidelijk stemmen op om zijn bijnaam te veranderen in ?Captain Slow? !
Gelukkig loopt de rit naar de Morvan vrij vlot en komen beide groepen met niet zo veel tijdsverschil aan. Er was gekozen voor een verblijf op de camping. De tentjes worden opgegooid, een paar pintjes worden achterover geslagen en dan kruipt iedereen zijn mandje in. Morgen om 10:00 h begint het water al te lopen en we willen 3x varen.
Tegen de ochtend maant het getokkel van de regen op onze tent niet echt aan om op te staan. Maar het moet, we rijden toch niet gans dat eind om in onze nest te liggen hé. Er is gisteren boodschappen gedaan voor een ontbijt maar het is koud, er is wind, het regent en er is geen clubtent mee. Met wat improvisatie toveren we onze remorque dan maar om tot ontbijtkamer. Deze blijkt de ideale afmetingen te hebben om er een tafel met twee banken in te krijgen. De wanden dienen dan zelfs al rugleuning. Met zijn achten kunnen we er perfect in.
Dan banken eruit, boten erin en op naar de Chalaux.
Voor tsjoep is het intussen al een eeuwigheid geleden dat hij nog eens in zijn boot gezeten heeft. Hij kijkt hier dan ook enorm naar uit. Maar het zit niet mee. Enkele jaren terug had zijn boot zeer zware averij opgelopen in Spanje. Deze werd toen hersteld maar de boot begeeft het nu opnieuw. Noodgedwongen moet tjsoep stoppen en loopt hij al mokkend terug naar de instap.
De rest van de groep vaart verder. En het gaat bij iedereen voortreffelijk. Geen noemenswaardige gebeurtenissen, geen zwemmers, tot?
Tot de perte de veaux. Inmiddels heb ik deze al zoveel gevaren dat ik er geen probleem mee heb om deze zonder voorafgaande verkenning als eerste af te varen. Ik zeg wel voor de zekerheid tegen 't rekkerken die achter mij vaart dat als het te lang duurt vooraleer hij mij achter de sprong ziet verschijnen toch maar eens moet komen kijken.
Ik zet aan en vol overmoed vaar ik op de sprong af. Ik beland, denk ik toch, redelijk plat maar wordt terug achteruit getrokken. Ik weet dat het niet eenvoudig is om hieruit weg te varen eens je hier dwars ligt te plakken. Ik laat me daarom achterwaarts pakken (voor alle duidelijkheid, ik heb het over het puntje van mijn boot) om te loopen met de intentie om dan door te spoelen.
Dat loopen lukt maar als ik ondersteboven hang wil ik eskimoteren en ervaar geen tegendruk op mijn peddel. Ik heb al vrij snel door dat dit niet klopt en beslis te trekken. Gelukkig spoel ikzelf onmiddellijk uit de wals en wat ik vreesde blijkt werkelijkheid. Mijn peddel ontbreekt een blad.
Ik worstel mezelf aan kant en intussen komt 't rekkerken aangelopen. Die had intussen ook gemerkt dat iets niet klopte.
Intussen ligt mijn boot nog steeds rond te tollen in de wals en hij maakt niet onmiddellijk aanstalten om eruit te komen.
Voor de rest van de groep is het blijkbaar wat onduidelijk wat er allemaal gaande is en één voor één komt iedereen af. Als ik teken kan doen dat ze nog niet mogen komen is het eigenlijk al te laat. Gelukkig blijkt mijn boot niet te hinderen. Integendeel zelfs, bij diegenen die niet mooi boofen helpt mijn boot als een soort van schans om door de wals te schieten.
Uiteindelijk moet ik aangelijnd het water induiken om mijn boot te recupereren.
Voor mij zit de tocht er nadien op. Ik heb geen reserve peddel in de boot en het stuk tot en met de courtibas is toch net iets te hevig om zonder peddel te varen.
Vooraleer we een tweede tocht aanvatten bellen we aan een huis aan om gebruik te maken van de elektriciteit zodat we tsjoep zijn boot kunnen herstellen.
Tijdens de tweede run kan tjsoep zich dan nu eindelijk eens uitleven en voor mij is het revanche?
Op de perte de veaux ga ik nu niet zwemmen, maar toch moet ik weer eskimoteren. Wat is dat toch ? Is er nu iets veranderd of zou het iets met de leeftijd te maken hebben ? Ik verheug mij erop dat de anderen bevestigen dat het water veel hoger staat dan normaal J Het heeft hier afgelopen uren/dagen dan ook enorm veel geregend.
Om het vertrouwen wat terug te winnen verzinnen ik en 't rekkerken wat extra uitdagingen in de courtibas.
In de rest van het team is het vooral voor Jona een speciale gebeurtenis. Door verbouwingen heeft hij lang stil gelegen en is dit nu zijn eerste come-back. En hij heeft het gelukkig niet verleerd. Hij is zelfs niet gaan zwemmen en hij heeft de passages rechtop zittend afgevaren :-)
Het zwemmen tijdens de eerste run heeft ervoor gezorgd dat ik helemaal doornat ben en nu totaal verkleumd ben. Ik pas dan toch maar voor de derde run. Dit schept dan ook de gelegenheid om samen met Mozes shuttle bunny te spelen zodat de rest van het team in een sneltempo nog eens kan varen.
Hierbij het verslag van Jona over de derde run:
?Gezien tjoepen de eerste run had moeten staken wegens lek in zijn kajak, had hij graag nog een tweede keer, (voor ons een derde keer) de rivier afgevaren.
Peter en ik hadden wel zin om nog eens te gaan.
Ik was een beetje moe, maar gezien het zolang geleden was, en ik wild water kajaken zo leuk vind...
ik dacht een beetje energie doseren, komt wel goed.
Maar Peter alias super conditie, dacht waarschijnlijk : een derde keer is goed voor de rivier afdalingsracing een beetje te oefenen.
hij ging ervan door als een speer. tsjoepen en ik kwamen een beetje achter.
onderweg werd het nog even heel donker met zware regen en wat hagel.
Alles verliep goed, enkel het walsje hebben we uitgestapt om te beveiligen. we gingen er alle drie door zonder om te gaan.
toegegeven, bij mij dankzij de prijon pure. dikke boot die de meeste fouten recht zet. de eerste run kwam ik met de neus van de kajak eerst terug boven, door het vele volume in de achterkant, kwam de pure gewoon terug recht. ook deze keer geen perfecte lijn, maar met dank aan de pure...
tsjoepen heeft onderweg nog eens, op een rustig stuk rivier getest of het goed gaat om uit een vers gelaste kajak te zwemmen, Gaat blijkbaar even goed.?
Als avond diner hebben we gereserveerd in het kasteel op de camping. We warmen ons op bij de open haard en genieten nadien met volle teugen van de typisch Franse keuken.
Van Nirjhara 2012/voorjaar |
Van Nirjhara 2012/voorjaar |
Van Nirjhara 2012/voorjaar |
Wim