De Kobarid strecke wordt ook wel eens "de Abseilstrecke" genoemd naar het feit dat ze vroeger het hoogteverschil van 150 meter overbrugden door het stuk van op de weg tot aan de instap bij de rivier te abseilen.
bij de instap zorgt dit bord toch voor wat extra stress |
Wij doen het echter wandelend langs een kronkelend grindpaadje, met een boot op je schouder
en in de brandende zon, een mens krijgt spontaan zin om hiervoor verlof te nemen.
tijdens het ontbijt nog niet goed wakker, nu wel... |
De uiteindelijke instap bevond zich aan een mooi rustig keerwater waar men direct afkoeling kon vinden en Peter het niet kon laten van de rots te springen.
't rekkerken koelt meteen goed af door van de rots te springen |
Het werd aan de linkerkant van de rivier snel menens met de sifon die daar zat. Rechts van de rivier was er het alternatief met de veilige chickenroute.
Enkelen gingen, na beveiliging voor het stuk met sifon en een deel, waaronder ik, voor de kippenroute. Joost hield de spanning hoog door voor het sifon enkele evenwichtsoefeningen te doen maar uiteindelijk kwam iedereen toch er heelhuids door.
Passage na passage, verkenning na verkenning, denderen we de rivier af.
op foto lijkt het heel makkie met dat mooie water maar in werkelijkheid toch niet te onderschatten |
Het loopt uiteindelijk toch een keer mis.
verkenning van een lange passage |
In een passage afgewisseld door blokken en walsen voel ik alles aan mijn bootje trekken, ik probeer nog te corrigeren maar een rotsblok in mijn koers besloot er anders over. Ik besluit om gas bij te geven en volle vaart vlieg ik er over ? om er achter te blijven plakken.
Na een gevecht wint het water uiteindelijk toch en bekijk ik de onderkant van de rivier eens.
Met nog enkele sportieve stukken, afgewisseld met een paar wavetrains, mindert de snelheid van het water. Als beloning komt al spoedig de napoleonbrug in zicht, gevolgd door een mooi kloofje met plat water. Hier kan je enkel als kajakker komen na een prachtig stukje varen.
Melissa