Savenca, Italië
In the evening, we had a large thunderstorm, clearly eliminating any possible chance to have a go at the upper Chiusella but instead opening the opportunity to run the rarely paddleable Savenca. Although not a complete compensation, this was a very nice exploratory run.
 |
| altijd weer smalle doorgangen, boxed in, heel veel meer water moet je hier niet hebben |
Bruno
Het heeft die nacht veel geregend. Daarom stelt Mr guide voor om de Savenca te doen ipv. de Soana. We rijden zo dicht mogelijk tot bij de instap daarna is het nog een flink stuk stappen langs een glibberig bospad tot aan de instap.
Aangekomen rusten we eerst wat uit voor we beginnen te varen. Als we uiteindelijk beginnen te varen worden we direct geconfronteerd met mooie klasse 4 passages. Het is pool drop met een kloof karakter maar je kunt alles verkennen of omdragen hetzij moeilijk.
We zijn op de laatste vaardag al goed op elkaar ingespeeld. (hoeveel keer Meno aan mij geeft gevraagd: "Peter knippert het rode lampje nog?" (van de headcam) is niet te tellen.
Dit is ook mijn "eskimo day", nochthans niet mijn specialiteit. 1 maal ga ik om in een rapid en kom uiterst snel terug boven en 1 maal ga ik om tegen een onderspoeld wandje en daar moet je een beetje geduld hebben.
Dan is er nog een overdraagpassage. "complicato" volgens de rivierbeschrijving.
Wel ze is "complicato"!!!
 |
| omdraagpassage "complicato" |
Langs de glibberige rotsen moet je omhoog klimmen, daarna moet je met behulp van een touw naar beneden afdalen om te kunnen instappen, gelukkig zijn we met een kleine bende. Daarna dachten we dat het ergste voorbij was maar in de volgende passage lag een boom! We kunnen deze echter passeren zonder al te moeilijke maneuvers.
Daarna zakt de moeilijkheidsgraad beduidend tot een de aankomst.
Peter
Een totale wolkbreuk gisteravond heeft het water in de Chiusella dusdanig laten stijgen dat de boven Chiusella nu geen optie is. Bij de uitstap van de midden Chiusella zijn bijna alle stenen onder water, gisteren moest je, je een weg tussen de stenen door zoeken.
Tijd voor een hoog water alternatief dus, de Savenca, een kleine zijrivier van de Chiusella lijkt een goede optie WW III en IV+ (V) in een boskloof. Enig nadeel, de inloop is 20-30 minuten met de boot op de schouder.
Maar Harry is niet mee en Erik al naar huis, dus die boten op de schouder zijn geen probleem (-;)
Eerst nemen we afscheid van Gert, Jan en Jo die vandaag naar huis rijden. Gert geven we nog de lekkerste stink kaas mee die we hebben. Maar dan wel verstopt onder de passagiers stoel. We wensen ze een goede reis....
Bij de uitstap in Issiglio lijkt de waterstand voldoende (glashelder, maar als je goed kijkt zie je dat het onder de brug toch wel 30 cm diep is) dus op naar boven. Bij een kapelletje rechts het bos in en dan door tot je niet meer kan en verder lopen.
In de middle of nowhere staat een huis, Bruno schiet een oude baas aan en die is zo vriendelijk (op zijn toffels) even mee te lopen en de route door het bos te wijzen. "Pescatore?" vraagt hij vriendelijk "non, kayakisti" antwoord Bruno. Ook goed vind hij envrolijk kleppend over het weer en de rivier loopt hij even een eindje mee en wijst en passant ook nog tot waar de auto kan komen en kan draaien.
Omkleden dus en de boot op de nek. Bruno, Jorg, Peter en ik. Robert en Wim shuttelen.
De indraag is niet super zwaar, maar over het smalle bospaadje af en toe steil naar beneden is toch wel even werken.
 |
| Geen Isorno, maar toch wel even stappen om beneden te komen |
Helemaal beneden komen we in een rotskloofje uit en gaan eerst maar eens even op adem komen. Stroomop komt de Savenca via een mooi drop tevoorschijn, misschien is er dus ook nog een hogere instap
 |
| Steeds maar weer kleine lage kloofjes, soms helemaal boxed-in |
De Savenca is top, de nauwe passages tussen steile wandjes rijgen zich aaneen. Jorg en Bruno voorop scouten de meesten waarna wij er blind achteraan gaan.
Mijn reserve peddel heeft weinig druk, de bladen zijn al ver afgesleten. Ik heb het gevoel met theelepeltjes te varen, regelmatig moet ik extra bijscheppen. De lijnen worden er niet beter van. Of zou het toch vermoeidheid zijn?
 |
| Schitterende woudkloof met onderin een bedrock kanaal met passages |
Bij een van de scout passages lijkt Jorg aan te geven dat het een clean te boofen drop over rechts is. Eenmaal op rechts valt er niets te boofen en wordt ik met de neus in de linker iets onderspoelde wand gezet. Het water drukt me door en ik loep eruit. Mmmmm, af en toe toch maar zelf gaan kijken.
In mijn boot voel ik iets raars, de schroeven van de voetsteun blijken los te zijn. De schroefdraad zit nog op de bout maar de plastic knop is van de draad af. Top, die kwaliteit van Pyranha, echt top!
Ik buig het geheel wat bij en pak een van de knoppen van de andere kant die nog wel een beetje aan elkaar zit. Zo moet het maar even verder.
 |
| super mooie maar af en toe ook spannende kanaaltjes |
Een lang rot(s)kanaal, met aan het einde de hoofdstroom in een onderspoeling, dragen, klimmen, takelen en glijden we om.
Direct daarna dragen we nog een dropje om vanwege een boom er direct na. het gaat over in een mooi rotskanaal met bocht. Als we die eenmaal goed (eerst door Jorg, daarna door Bruno) gescout hebben schieten we er doorheen.
 |
| Jorg cleaning a drop |
 |
| that corner was a surprise for him :-) |
Nog diverse steile passages maar dan hebben we het moeilijkste gehad, de kloof wordt opener en dan is hij voorbij en varen we alleen nog maar keienhellingen door het bos. Daar merken we ook dat het water alweer bijna weg is. Bij de uitstap krabben we door de bedding. Het water van gisteravond is weg. Dit was dus een mazzeltje!
Menno
