Inleiding door Menno:
'snacht tikkelt het nog een beetje op de tent maar 's ochtends bij het ontbijt komt het zonnetje er toch nog door, snel de stoeltjes buiten en genieten.
snel even genieten van de eerste zonnestraaltjes van de laatste dagen |
Vandaag proberen we te profiteren van de regen van gisteren door Gronda en Sorba te varen en daarna hopelijk nog Sermenzina of Egua.
we worden hartelijk verwelkomd in Rassa |
een prachtig dorpje |
vertrek aan de eerste brug over de Gronda |
De Gronda komt bij Rassa in de Sorba en heeft een klein nadeel, je moet hem inlopen. Er loopt een asfaltweg langs maar die is voor toeristen verboden. Omkleden, boot op de schouder en lopen. Voor Erik ook nieuw, indragen en daarna zijn eerste steile beek.
Wim |
Peter |
Vervolg door Erik:
Inderdaad voor de eerste keer zo'n stenen-stuiterbeek. De 'Nirjhara-vuurdoop'... gelijk drie rivieren op 1 dag... de Gronda, de Sorba en de Sermenzina.
Wim |
Peter |
Jan |
Maar naast de stenen en het er tussendoor laveren, en soms eentje ;-) raken, zijn er soms ook werkelijk prachtige passages waar je letterlijk in een flow gaat. Bijvoorbeeld een heerlijke s-bocht waar je doorheen vliegt, of de tong waar je letterlijk door de lucht vliegt aan het einde van de Gronda en vervolgens gelijk weer een drop af.
van vliegen gesproken |
Dit in een onder het toeziend oog van een prachtige oude toogbrug... dat moeten toch prachtige foto's worden... En dit alles eindelijk onder een heerlijk zonnetje, maar liefst 15 graden warmer dan de vorige dagen.
Erik geniet er met volle teugen van |
Joehoe |
Voenkel geef er een voenk op |
Ondanks de beschermmaterialen op ellebogen en handen, is er niemand meer zonder schade aan deze ledematen.
Peter booft zijn neus mooi de lucht in |
soms laat de aanvaart niet toe om te boofen en moet je maar vallen als een zak patatten |
't was niet de bedoeling om in dat kanaaltje te varen maar 't levert wel mooie plaatjes op |
Op de Gronda houdt jan het nog droog |
Jo geniet voor stef mee |
Jan |
Jan |
Jan |
Het verhaal van Jan:
De Gronda doe ik nog zwemloos... Het is opnieuw een zeer steile beek. De auto's staan aan de uitstap en we lopen met de boot op de schouder het te varen stuk omhoog langs een privé asfaltweg.
We zetten na een paar km in en varen opnieuw in groepjes.
Wim zou de Gronda niet meevaren en het is dus best wel grappig om hem even later toch op het water te zien. Op het einde van de Gronda zitten een paar fantastische drops waar je even het gevoel krijgt te vliegen.
Jan vliegt door de voorlaatste drop |
Jo, voor de "joehoe" |
Peter |
Wim op de allerlaatste drop voor de samenvloeiing in de Sorba |