Bise Rosso (Landwasser), ItaliÃ«

Zondagavond zijn we een pizzaatje gaan pakken, alle winkels zijn dicht op zondag. Zo kan Peter meteen ook eens zijn Italiaans oefenen. In het restaurant worden de kleine kindjes speciaal verzorgd...

kleine kindjes die veel smossen krijgen een bavet aangemeten

Maar goed ook, want het is nu echt begonnen met regenen. Een onrustige nacht volgt, de regen is onregelmatig en ik kan de slaap moeilijk vatten.

De volgende ochtend staat de Sesia stukken hoger, de bedding voor de camping laat geen stenen meer zien. Een ding is zeker, de beken hebben nu wel water, misschien sommige wel te veel.

De dag begint interessant, Robert is verdwenen, niet in zijn tent. Hij wordt gevonden op de veranda van een caravan, rond middernacht is zijn tent ondergelopen. Kleren, matje en slaapzak nat. Robert vaart sowieso niet.

Beyr heeft amper nog iets droogs...

Gert last een rustdag in om zijn hand te laten herstellen, Stef heeft op de Egua zijn schouder of triceps verrekt (diagnose door arts thuis: spier gescheurd) en besluit vandaag met Bert, die sowieso terug moet, mee naar huis te rijden. Pieter, die onstoken spieren lijkt te hebben vertrekt ook met Bert, jammer want hij ging zo goed op de Egua.

Maar Bert wil uiteraard eerst nog mee naar de Landwasser, ook voor hem de eerste keer. De Landwasser (of Bise Rosso) is een zijrivier van de Mastallone. Staat te boek als WW IV en V met een waterval van 7 meter (het toetje voor Bert).

Jo blijft ook op de camping en uiteindelijk gaan we met een kleine ploeg omhoog. Het regent nog steeds en het is koud. Voor mij een goed excuus om vandaag maar eens "de bunny" te spelen. Gert en ik rijden dus, de rest vaart.

wat was er nu ook alweer zo leuk aan dat kajakken ?

De Landwasser ziet er stevig uit, in de verte zien we de mannen de passages varen en er moet regelmatig verkend worden.

Vanuit de verte ziet het er allemaal vrij onschuldig uit maar vergis je niet...

Jan in een mooie combidrop

Steeds rijden we een stukje verder waar we de auto's kwijt kunnen en het water kunnen zien.

Zo goed als heel de rivier is langs de kant van de weg te volgen

Bij een van de volgende stops zit weer een stevige passage die overgaat in een paar lastige drops met walzen. Uiteindelijk komt iedereen er heelhuids doorheen maar moet Jan door Jorg uit een wals getrokken worden, Jorg sjort Jan gewoon een meter hoger de kant op, die mag bij Jan waarschijnlijk wel een boulder course gaan volgen.

de aanvaart van Jan, gelukkig staat onderaan links de reddende engel al klaar

perfecte move van Jorg, Jan zit al snel een metertje hoger op het droge

Weer een paar stops later komt Gert terug lopen, Bert en Peter hebben gezwommen en Peter ook zijn peddel gebroken. We halen de reserve peddel (zijn reserve peddel want dit is er eentje uit een archais tijdperk, links draaiend, die maken ze niet meer tegenwoordig, zuinig zijn! Peter) uit de remorque en Peter kan weer verder.

een zwemmertje van peter

een souveniertje

Dan wordt de Landwasser duidelijk steiler, de drops groter en de kloof met waterval dient zich aan.

Vlak voor de val zit nog een wals maar Bert en Peter tonen aan dat die geen probleem is. Beiden komen netjes de 7 meter waterval af. Bert en Jan stoppen hier en worden door Gert naar de camping gebracht, ik doe de verdere begeleiding.

een perfecte aanvaart en drop, meteen een mooie afsluiter voor birdy

een iets minder mooie aanvaart, geen boof maar een diepe duik, soepel overeind gebleven, chapeau

Het team vaart nog een paar kilometer verder, een bocht naar rechts met 3 serieuze drops wordt moeizaam omgedragen, een van de drops was net wat te tricky.