Chalaux, Frankrijk

Na een sabbatjaar staat dit jaar de Chalaux weer op het programma. Het vertrek gebeurt in 2 shiften. Shift 1 met Pascale, Mozes, Pepe, Kris en mezelf zou normaal vertrekken om 13 uur maar dit wordt uiteindelijk 14.30 uur. Shift 2 met Wim, Thierry en Voenkel geraakt uiteindelijk on the road tegen 19 uur. Peter zal ons de zaterdag ook nog vervoegen, net als Jan en Ward die afzakken voor een dagje.

Alles verloopt lekker vlot tot we in de buurt van Avallon al gps volgend op de meeste pittoreske baantjes terechtkomen die de Morvan te bieden heeft. Allemaal heel mooi maar ondertussen heeft iedereen serieuze honger gekregen want het loopt al tegen 21 uur.

Daar heeft Pascale de perfecte remedie voor. Een schitterende gourmet. Iedereen schiet bij aankomst onmiddellijk in gang en in een mum van tijd is alles uitgepakt, opgeborgen en kunnen we aan de slag. De eigenaar van de gîte legt ondertussen aan Philippe uit wat allemaal mag en vooral niet mag in het gebouw. Een uur later is die nog bezig. Arme Philippe :-).

onze gite

De gourmet smaakt absoluut heerlijk en tegen half 1 gaat voor de meesten het licht uit. Tijd om de kamer op te zoeken. 's Anderendaags blijkt dat shift 2 maar een half uurtje later is toegekomen. Die hebben dus goed doorgereden.

Zaterdagochtend, nog snel samen met Philippe langs de bakker zodat het ontbijt klaar is tegen dat iedereen wakker is. Lekkere eitjes met spek, als dat geen goeie start is.

Spullen pakken, auto's inladen en op naar het vertrek van de Chalaux. In de Morvan altijd een spannend moment. Wordt er water gelost of niet? Gelukkig voor ons wel dit weekend. Alleen zal de waterlossing zaterdag beperkt zijn tot 15u. Geen probleem, kunnen we nog altijd 2x varen.

de hele bende

De eerste afvaart zijn we op volle sterkte. Iedereen gaat mee en heeft er duidelijk zin in. Het mooie weer zal er ook wel iets mee te maken hebben. Kris kijkt er naar uit om zen splinternieuwe knalgele Prion creeker uit te testen.

den otter test zijn nieuwe creeker

De Chalaux geeft weinig tijd om op te warmen en als snel zitten we in de eerste stroomversnelling boven la piscine a bille. Pascale heeft op dat moment al beslist van uit te stappen en een heel stuk om te dragen. Pas onder de 400 mètres die volgt op la piscine zullen we haar terugzien.

La piscine blijft voor mezelf een tricky stukje. Ook nu houd ik het niet droog. Gelukkig lig ik direct samen met boot in het keerwatertje rechts van de rappel en zwem ik geen heel eind zoals meestal hier. Bespaart me een hoop blauwe plekken. De rest lijkt recht te blijven hoewel niet altijd zonder enige moeite.

Els in de typisch groene vallei van de chalaux

Op naar les 400 mètres, mijn favoriete stukje van de Chalaux. Altijd zalig om dit technische deeltje af te varen, echt fun :-). Alles loopt vlot tot Thierry plotseling beslist van de bodem te gaan inspecteren. Eerste echte zwempartij van het weekend is een feit. Naar het einde van de 400 mètres toe heeft Thierry weer prijs. Ergens een discussie met een steen verloren blijkbaar.

Onderaan de 400 mètres zou Pascale ons opwachten maar voorlopig nog geen spoor. Wel zien we plotseling haar boot alleen opduiken. De ideale gelegenheid om een grapje uit halen. De boot verdwijnt in het struikgewas en Pascale wordt volledig in het ongewisse gelaten over het lot van haar vaartuig wanneer ze weer bij ons aankomt. Blijkbaar hebben er toch een paar hun roeping als acteur gemist want het slachtoffer is er volledig mee weg :-).

Oké, tijd om weer verder te trekken. Het rustige stukje tussen de 400 mètres en Perte des Veaux kondigt zich nu aan en nodigt uit om wat te genieten van het zonnetje en de mooie omgeving.

Het grote keerwater rechts kondigt plotseling de komst van de tweede sprong, Perte des Veaux aan. Eerst nog even verkennen terwijl Wim, Pepe, Peter, Kris en Voenkel ondertussen al vertrekken en netjes ofwel langs rechts passeren ofwel langs de chicken route op links. Dan is het onze beurt en beginnen de zenuwen toch wat de kop op te steken.

Eerst nog een tussenstop in het keerwater op links voor the moment of truth. De laatste keer is het me niet gelukt hier rechtop te blijven maar dit keer kan ik me boven de sprong wel goed positioneren en yes, gelukt! Iedereen is goe bezig.

Mozes gaat ook van de perte des veaux

Volgt nog een niet te onderschatten ietwat technisch stukje tot aan de S-bocht. Eerst nog even het keerwater in boven de S-bocht zodat iedereen zijn beurt kan afwachten. Van het grote keerwater is het dan mikken op het kleine keerwatertje in het bovenste stuk van de S-bocht. So far so good. Uitvaren had iets hoger en beter gemogen maar ik slaag toch vrij aardig in mijn opzet. Sommigen maken nog extra tussenstop midden in de S-bocht in het kleine keerwater op links wat niet altijd evengoed lukt en al wel eens voor een stukje achterwaarts varen zorgt. Iedereen komt er uiteindelijk goed door.

Peter op een auto-boof

Rest alleen nog het laatste rustige stukje tot aan de gîte. Ook Pascale heeft ons intussen weer vervoegd en blijft dankzij de hulp van Voenkel bespaart van een nat pak wanneer het plotseling toch nog mis dreigt te gaan.

Na de uitstap tijd voor een snelle lunch en dan weer weg voor de tweede afvaart.

toast...

Jan, Ward en Peter hebben ons intussen ook gevonden en sluiten aan voor de namiddag. La piscine a bille blijft ook dit keer mijn kwelduivel en daar gaat die weer. Ook Jan lijkt hiermee moeite te hebben en gaat even zwemmen. Dit keer blijf ik niet gespaard van een eindje zwemmen. Auch.

Op naar de 400 mètres welke wel weer prima gaat. In de Perte de Veaux moet ik wat teveel corrigeren en zit te ver naar links. Onderaan staat gelukkig al een reddende Franse engel klaar met een touw. Geen luxe op die plaats want de rappel plakt serieus. Rest alleen nog Courtibas.

Wim op de S-bocht

Keerwaterje in waar ik te lang twijfel en daar gaan we weer :-). Mijn boot heeft geen zin om alleen verder te varen en ik blijf gekneld met een been vastzitten in mijn boot tot ik toch los geraak en langs de sluiproute rechts alles op het droge krijg. Einde had beter gekund morgen nieuwe kans.

Na de apéro buiten en een zeer lekkere maaltijd van Pascale, tijd voor wat bezigheidstherapie. Thierry heeft de ideale invulling. Een solo kaart/drankspel genaamd Piramide, gevolgd door een groepsvariant, Paardenkoers of te wel Peerdekoers afhankelijk van het dialect.

het piramidespel

De fles huisbereide limencello vindt vlot zijn weg rond de tafel en brengt iedereen in opperbeste stemming. Elke misstap bij de kaartspelletjes wordt ?afgestraft? door een volgend rondje. Ondertussen heeft Pepe ook de huispiano ontdekt en laat de bluespianist in hem volledig los. Kris, niet gestoord door al dat muziek geweld, ligt ondertussen onder de tafel een dutje te doen.

Helaas hebben we de gîte niet helemaal voor ons alleen en na een tijdje krijgen we dan ook een bezoekje van onze buren met het dringend verzoek om het volume wat naar beneden te halen. Jammer genoeg komen ze op een wel heel ongelegen moment en zijn ze getuige van enkele schokkende taferelen ?. Onze Braziliaans/Zwitserse medemensen zijn er waarschijnlijk nog altijd niet goed van. Meer details zijn te verkrijgen bij de personen in kwestie.

Op een heel respectabel uur, half 2 op zen laatst, en na nog een afsluiterke, heeft toch iedereen zijn bed nog kunnen terugvinden die avond.

Absoluut a night to remember.

Els,

Bekijk op Nirjhara-Maps

Chalaux, klassiek stuk

Medevaarders