15-05-2010
Ara, Spanje
De nachten zijn nog koud maar overdag halen we al vlot de 20°. Het gaat dus de goede richting uit...Vandaag wordt het de Rio Forcos, een zijbeek die slechts zelden bevaarbaar is, ofwel de hoofdrivier van de Forcos; de Rio Ara.
Aan de Forcos toegkomen blijkt het kantje boord maar na lang wikken en wegen wordt toch besloten dat het waterniveau wellicht net iets te weinig is.
We rijden dan maar hoger op voor het klassieke bovenstuk van de Rio Ara. Hier is er een mooie middelmatige waterstand.
Het eerste deel is een heel mooi wijde beek met veel verblokkingen. Af en toe een passage tot klasse 5 (die perfect omdraagbaag zijn).
Bij het stadje Torla zit een stuw die best omgedragen wordt en deze instap vormt meteen de start van een stuk met een totaal ander karakter; een kloof. Enkel de eerst passage is te zien vanaf de wegbrug. Daarna maakt de rivier een haakste bocht en is niets meer te verkennen. Allemaal rechte wandjes...
Bruno heeft dit ooit al eens gevaren en als we hem vragen wat hierin verscholen zit begint hij wat gelukzalig te lachten en komt er wat onverstaanbaar gemompel uit zijn mond.
Jo heeft deze kloof ook ooit al gevaren maar kan er zich niets meer van herinneren maar stopt hier toch maar al met varen !!!!
Met enige argwaan stappen we dan toch maar in en duiken we er met enigszins uitgedunde groep de kloof in.
Gelukkig dat we dit gedaan hebben. Alle passages zijn mooi clean met steeds rustige stukjes erachter om, in geval van problemen te bekomen...
Als de kloof zich opent zijn we in de buurt van het stadje Broto, ons eindpunt.
