Na een kort stukje rijden komen we aan de Vresse. Het is al redelijk snel duidelijk dat deze van een iets ander kaliber is dan de Hulle. Voor de anciens had de waterstand gerust wat hoger gemogen maar voor mij is het als eerste kennismaking prima zo.
Veel tijd om op te warmen is er duidelijk niet. De ene moment vaar ik nog mooi achter Pepe aan en de volgende moment aarzel ik net iets te lang om een steen van een redelijk formaat in het midden van de rivier nog te kunnen ontwijken. Oh nee, rechts lukt niet meer, links misschien? Te laat, er tegen dus. Naar de steen toe gaan hangen houdt me een tijdje recht en ineens geraak ik er dan toch achterwaarts langs. Gelukt denk ik, maar ik val in een putje waardoor ik uit balans geraak en toch nog om ga. Onderweg passeer ik Jona die na weer een verloren gevecht met een tak ook is gaan zwemmen. Enkele meters verder geraken we beide aan de kant. Met de hulp van Voenkel mijn boot uit het water gekregen en hop terug verder. Het stukje voor de brug en het stuwtje gaat goed, echt heel tof.
Na de stuw geen problemen meer en al snel zitten we op de Semois. Voor mij is het zo goed geweest. Te koud om nog eens in te stappen. Pepe, Jona en na wat twijfelen ook Jan, gaan er wel nog een keer voor terwijl ik in de beschutting van Jan zijn camionette droge kleren ga aantrekken en samen met de Voenkel voor de navette zorg.
