Zon, regen, zon, regen... hey dit hebben we niet besteld. Maar ok, zo rap mogelijk in die boot dan merken we daar niets meer van. Op het menu vandaag de Maichin, naar 't schijnt niet te zwaar, mooi, beetje playrun en beetje creeken. De spiertjes beginnen wat strak aan te voelen, maar het hoofd is nog fris. Hoofd fris? Blijkbaar niet voor degenen die blijven plakken zijn in de bar tot het ochtendgloren.
De beek start vlak, we surfen even wat in een mooie golf maar al snel volgt er de wake-up-call, 2 passages die lekker doorstromen, maar toch een walsje hebben op 't eind.
Daarna volgt een passage die we dragen, een klasse teveel met enkele onderspoelingen die Thomas even test door z'n paddel erin te gooien (Thomas is sowieso wat slordig met zijn materiaal, zie Palguin verslag), oops effe wachten en ja hij spoelt eruit na een minuutje. Verder op wordt het kalmer, prachtige flora, mooie passages, stenentuinen, trappen, blokken. We varen door tot David ons terug de kant op stuurt. We staan voor een S-bocht met een verval erin omringd door veel rotsen. David vaart, ik volg terwijl de rest voor video en foto's zorgt, gaat lekker, dus de rest volgt, maar blijkbaar toch niet allmaal zo vlot. Thomas vaart het mooi, Harry volgt met een zalige U-boot move, ook Koert knalt eraf. Maar dan volgt de carnage.
Wim komt eraf, gaat om, rolt, ok, maar hij slaagt erin om op uitstroom terug om te gaan. Maar de volgende passage is opnieuw moeilijk en hij wil deze niet afwachten, kiest de veilige weg, uitstappen, zwemmen en zorgen dat we aan de kant zijn, zwem 2. Menno doet dezelfde move, alleen minder zacht, hij beslist namelijk de bedding van de rivier wat te verbouwen met zijn gezicht. Eerste poging gaat mis, tweede poging blokkeert de peddel tussen de stenen. Hij kiest de veilige weg, zwem 3. Na wat opkuis werk, paddels, boten en vaarders terug samen krijgen, varen we door.
De anderen dragen en al vlug varen we allen samen in een prachtige kloof, jungle beplanting hangt van de wanden af, watervalletjes kletteren omlaag, echt een plaatje. We dobberen door tot het einde, waar een fris pintje op ons wacht.