11-09-2008
Saalach, Oostenrijk
We stappen in aan parking "le bistro" waar enkel een verweerde houten wegwijzer de instap laat vermoeden. Naast de Saalach loopt over de gehele lengte een goed onderhouden voetpad, dat we stroomopwaarts volgen tot de eerstvolgende bocht, zodat we zeker zijn dat we het volledige slalomparkoers en de bovenliggende wals meehebben. Later zal dit pad handig blijken bij verkenningstochtjes of plotse opgevers.Het slalomparkoers is wat eenvoudig voor deze lage waterstand. De lange busrit heeft onze honger naar water gescherpt en als een onstuimige, uitgelaten kleuters draaien we joelend rond de rotsen van deze speeltuin. Een bocht verder verhoogt het aantal blokken in de rivier. Het water spuwt harder uit de gaten en ons kinderlijk enthousiasme waarmee we elk onze eigen route kiezen, wordt omgebogen in meer ernst als we elkaar niet meer zo vlot in het oog kunnen houden.
We gooien onze kleurrijke vaartuigen de rotsen op om te scouten. Dit stuk zit echt vol met siphons en onderspoelingen en voor je een drop neemt, moet je goed de route naar het volgende veilige keerwater bekijken, want, zeker met meer water, wordt je zo tegen de rotsen gedrukt. We zekeren een enkele keer omdat niemand zin heeft om in een ruw gat tegen onderspoelde rotsen te duiken. Als de Saalich zich verderop ontspant in een soepel klasse II, komen we aan de brug waar Kris met de botenkar net aankomt. Inladen, eten en dan naar de Isel vallei!
