10-09-2008
Lech, Oostenrijk
De vorige dagen waren er op het nieuws beelden te zien van zware overstromingen in Zwitserland en Italië. Toch zou onze bestemming slechts een minimale waterstand hebben, klassiek voor het begin van het najaar. Op weg naar de Verfechtertage zoeken we eerst nog wat extra riviertjes op, daardoor kunnen we de afstand tot de eindbestemming wat inperken.Op dinsdagavond, na het werk, doen we met een ingehuurd busje de ronde van Vlaanderen en een stukje Nederland om volgeladen met negenen naar Oostenrijk te karren. De Lech is onze (Mr Guides) eerste keuze. Enkel het bovenste gedeelte mag gevaren worden. Te suf van de vermoeiende rit nemen we eerst nog wat slaap weg met een een geïmproviseerd kamp naast een steengroeve.
De DKV waarschuwt ons dat dit stuk enkel voor doorwinterde ervaren kajakkers bestemd is, maar wat hoogmoedig stappen we goedgemutst in. De Lech is een vrolijke rivier, die door de bevriende bergflanken lieflijk steeds wordt samengenepen en dan terug mag ontspannen naar een vlakkere, groene vallei. De kloofjes zijn mooi, ook vaartechnisch, maar zelden echt gevaarlijk.
De Lech werd gebruikt om hout naar beneden te voeren en hier en daar zie je dan ook de restanten ervan. Een dikke joekel boom van een meter diameter in het bijzonder wil graag dwarsliggen. We kunnen er voorzichtig overstappen. Met een hogere waterstand kan er best onder door gezwommen worden.
De uitstap is een flinke klim langs een weideweg, wat de zelf kleurrijke Harry tot even kleurrijk taalgebruik aanzet.
's Avonds rijden we nog naar de Venterache. Alhoewel de peilschaal op de Ãtz 'slechts' 2m10 aangeeft, heeft een warme dag in de vallei de Venter tot een kwaaie, stormachtige beek ontaard. Mede doot het late uur en de harde regen heeft niemand zin zich om zich om te kleden en gaan we ons tegoed doen aan een Oostenrijkse schnitzel
Voenkel
zie ook verslag van de bata4ren op www.de-batavier.nl
