De Estours heeft water!
Normaal wordt deze rivier afgetakt voor energiewinning, maar vandaag zou er meer water door de rivier gelaten worden. We zoeken een goede instap. Helemaal boven blijkt er te veel water te zijn. Na de stuw lijkt het beter. We starten met 11, maar na 100m stappen de meesten uit omdat er voor hen op het eerste gezicht te weinig water staat en omdat er teveel moet uitgestapt worden om te verkennen vanwege houtversperringen. Het decor is werkelijk feeëriek. Klimplanten en lianen hangen vol mos van de bomen tot op de grond of tot op de beek. Voor diegenen die blijven varen blijkt het toch nog mee te vallen. De beek vermalt nog verder waardoor we terug beter kunnen varen. Het is continu scouten naar de beste route; kleine sprongetjes blijven elkaar opvolgen. Af en toe stappen we uit om te verkennen of om te dragen door een boom. Er komen ook leuke passages en er wordt met dit groepje goed gevaren. De eerste stapt uit, kijkt, geeft met signalen de passage door, en de anderen varen zonder uit hun boot te komen. De vele stenen zijn echter teveel voor mijn zwakke H3. Een scheur van een vorige keer wordt wijder en het water stroomt te snel binnen. Einde voor mij. Ook Tjoepken heeft een scheur in zijn M3. Die avond gaan we samen naar de kayakclub om de boten proberen te repareren. Met een verfstripper smelten we er plastiek van een oude boot in. Met een siliconenrollertje kan het soudure mooi gelijk gemaakt worden. Ik kleef er in de binnenkant nog ducttape in. Later zal blijken dat deze reparatie onze bootjes de week doet overleven.