12-07-2006
Aare Upper, Zwitserland
Het onderstuk van de Aare loopt in een kloof in bosrijk gebied.We hadden al enkele knappe stukken gevaren tot we aan een passage komen met in het midden een sprong van ongeveer 2 meter. De aanvaart was niet evident. Ik besloot over te dragen. Bruno vaart alles mooi af; dan komt Koen.Vlak voor de sprong gaat hij om, wordt tegen de rots geduwd en kan niet zomaar rollen. Bliksemsnel trekt hij zich uit de boot en kan zich net voor de sprong uit het water geraken. De topo gaat alleen verder en wordt door Bruno aan de kant geleid. Een stevige deuk in het achterdek blijft als aandenken, luchtzak en drinkbus zijn vermist. Ook Mark neemt zijn boot op de schouder. De rivier vervolgt haar zelfde stevige niveau en even verder komen we aan een val met daarna een rare champignon die voor ons veel te ver na de val uit het water naar boven komt. Iedereen draagt om. Even verder staat Kris in zwembroek aan de kant te filmen. Even uitstappen om te verkennen. Bruno en Koen varen tot halverwege een keerwater. Mark vaart en ik volg hem op een 10 meter. Mark botst tegen een steen, kapseist en zwemt. Vanuit het keerwater sleuren Bruno en Koen Mark het keerwater in. De Cross drijft stuurloos verder de passage af, al snel niet meer zichtbaar vanaf de oever. Nu Mark veilig is, spurten Bruno en Koen naar hun boot om de Cross in te halen. Mark en ik proberen de peddel op te pikken die vaststeekt aan de overzijde. Het recuperen van de peddel duurt een tijd en tussen twee rotsen roept Koen waar we blijven. Marks boot is gered. Ze hebben heel mooi een gevaarlijke boomstam over de rivier gemeden en toch de Cross ingehaald. Heel knap om in dergelijke omstandigheden snel, maar zonder gevaar door te varen. Ik vervoeg de twee, en Mark zal langs de oever ons proberen te bereiken. Dit is echter niet eenvoudig, door de steile hellingen langs weerskanten. Na een uur is Mark nog nergens te bespeuren, maar uiteindelijk horen we een fluitsignaal, aan de autoweg, zo'n 100m boven ons. Met gebaren proberen we te raden hoe het nu verder moet. We begrijpen dat Mark langs een omweg naar toch naar beneden komt. We hebben al veel tijd verloren en de weg is nog lang, dus varen Bruno en ik verder tot de volgende en laatste onbevaarbare passage. Koen zal met Mark volgen. Na een uur zien we alleen Koen. Mark is onvindbaar. Later zal blijken dat hij naar de auto van het instappunt is gewandeld. Zijn Cross ligt veilig op de oever en we zullen hem later wel vanaf de weg recuperen.
Na de kloof heeft men de Aare gekanaliseerd en is het water kalm. Hier vindt Koen zijn drinkbus terug, nadat hij eerder ook zijn luchtzak teruggevonden had. Kris en Monique wachten ons op met een lekkere picknick; en terwijl we ons storten in brood, kaas en straffe verhalen, denken we plots aan Mark en gaan hem snel halen. We gaan het bovenstuk nog varen.
