20-05-2023

De Goyst..., of dan toch maar Skirva

Volgens de peilschalen staat de Goyst op hoog water, maar nog net binnen de bevaarbare range. Op dus naar de Goyst. We houden halt bij de bekende slides en gaan al eens gaan piepen. De slides, ca va nog maar iets hogerop wordt het toch wel behoorlijk stevig. waar je normaal nog van drop naar drop kan varen, is het nu ??n dikke witte watermassa die dan meteen overgaat in de slides. Het is voor iedereen al redelijk snel duidelijk dat dit ons petje wat te boven gaat.





We zoeken dus een alternatief dichtbij; Augstbyda is no choice, die staat ver boven zijn bevaarbaar niveau. Een beetje verderop bevindt zich de Skirva, die hebben we ooit al eens gevaren, maar toen met weinig water. Op naar de Skirva dus.

Tijdens het wachten bij de shuttle komt nog een ploeg Noorse kajakkers aan. Na een klapke geven ze nog een tip voor een rivier nog iets verderop; dat houden we dan voor morgen. Eerst de Skirva. Zij varen echter het bovenstuk; het onderstuk is te moeilijk voor hen (slik; vergissen we ons hier niet ?)

Maar all?, we klefferen door de sneeuwhopen naar de oever en stappen in.

Om heel eerlijk te zijn weet ik er niet veel meer van, behalve dat het continu stevig was. Nog net binnen de limieten van mijn kunnen. En wat ik ook nog weet is dat er een niet zo eenvoudige overdraag passage in zit. volgens Bruno hadden we die vorige keer gewoon langs de waterrand overgedragen, maar nu was dit onmogelijk en moesten we omhoog klimmen. Daar stonden we dan soms te balanceren op een kleine richel vol mos en ondertussen balancerend met een boot op de schouder. En terug naar beneden geraken ging enkel met een rappel.

aangekomen aan het eindpunt konden we genieten van het warme zonnetje met een pintje en wanneer de shuttle weer gedaan was, moesten we nog even tot het meer lopen om Birdy nog zijn plezierke te gunnen...



Bekijk op Nirjhara-Maps

Skirva, klassiek stuk

Medevaarders

Bert
Bruno
Gert
Peter
Rick
Wim