Net aangekomen in Noorwegen en met heel mooie dagen in het verschiet besluiten we om eerst de Skogsaa te varen alvorens de sneeuwsmelt de waterstand te hoog opdrijft. We zitten nu op 16m3/sec stijgend, nog steeds middenwater volgens de gidsen.
Met een beetje ongewoon realisme beslissen we om te starten op de benedenloop, iets minder heavy dan de bovenloop maar nog steeds genoeg passages om ons entertained te houden. De liefhebbers kunnen dan aansluitend de bovenloop nog even aframmen..., althans tot daar het plan.
We spenderen iets meer tijd om de instap halfweg te vinden en stappen dan in op wat toch eerder een stevige rivier lijkt dan een klein creekske. Het begint allemaal vrij rustig maar alle hoop om dit stuk snel af te rammen wordt vakkundig de kop ingedrukt door het redelijk zware en verkloofde middenstuk waar de passages met ?hier wil ik niet zitten? stukken elkaar in snel tempo opvolgen. Onze omdraagskills worden serieus op de proef gesteld en finaal opteren we ervoor om de kloof volledig langs boven om te dragen, de Skogsaa geeft ons een eerste en zeker niet laatste lesje in bescheidenheid.
Na het sleurwerk vermoeden we dat de uitstap niet ver meer kan zijn maar we worden nog getracteerd op een 3-tal kilometer superpotente riverrunning waar de rol, zwem en rescue vaardigheden nog volop geoefend worden. T?Rekkerken riskeert een voegtijdig einde van zijn kayakverlof maar met wat geluk worden alle bits&pieces opnieuw verenigd. Een beetje voldaan en zeer opgelucht bereiken we de brug, een bankske in de zon, een fris pintje, de kop is eraf, welcome to Norway!
Waterstand: 16 ->20m3/s, gaf toch niet echt de indruk van medium water, ook veel water van alle zijbeekjes.
Rustig invaren
De lage kloof, nog wat boterhammekes eten voor ons