27-07-2021
de magische kloof van de verdon
Welke kajakker heeft dit niet op zijn verlanglijstje staan? In ieder geval, bij ons in de club waren meerdere mensen al jaren pogingen aan het doen om dit op onze activiteitenlijst te krijgen.Dit jaar was het wat een speciale versie van het zomerverlof en eindelijk was het prijs. Als afsluiter gaan we de grote kloof van de Verdon varen.
De instap vinden was een uitdaging. Er wordt gekozen voor de "point sublime". Van heel vroeg in de ochtend stromen de toeristen hier vollen bak toe en wordt het een gedoe om al het materiaal op de juiste plaats te droppen en om dan de auto's nog kwijt te geraken.
hier beneden ergens zal de actie plaats vinden.
Gelukkig zijn er wat extra chauffeurs beschikbaar en kunnen we na een tijdje aan onze afdaling richting het water beginnen. Gelukkig is het niet ver en kunnen we voor het eerst de kloof van dichtbij aanschouwen. Er passeren intussen nog wat toeristen met hydrospeeds die een paar bochten verder hun eindpunt hebben.
het inmiddels uitgedunde team: 6 nirjharen.
Vorige nacht heeft het flink gestortregend waardoor het water niet de mooie blauwe kleur heeft zoals je dikwijls ziet in de filmpjes, maar goed; we zijn hier om te kajakken en we zijn dus al bij dat er uberhaupt water is.
De enige die de kloof ooit eerder al gevaren heeft is Birdy maar dat is al flink wat jaren geleden. De belangrijkste passages met richtlijnen heeft hij daarom opgeschreven op een stuk tape dat vooraan op de boot gekleefd is. Praktisch. Eens goed en wel vertrokken slingert de rivier zich onmiddellijk door, tussen, onder gigantische rotsblokken. Iedereen is overweldigd. Alles lijkt minstens 10 keer uitvergroot tov wat we gewoon zijn in andere kloven.
laveren tussen de grote blokken.
prachtig, toch...
En hoewel vaartechnisch geen zware moeilijkheden te verwachten zijn, is het al heel snel duidelijk dat je er overal de aandacht moet bij houden. Her en der zie je de ene siffon na de andere. Absoluut te mijden. Stuurfoutjes laat je dus best achterwege en zelfs niet zo moeilijke passages bezorgen op die wijze toch wat stress. Wat verrassend was voor mij is dat er blijkbaar voor een heel groot deel een wandelpad langs het water loopt. Op sommige stukken zien we dus nog redelijk wat wandelaars die ons allen vriendelijk toejuichen.
Maar op bepaald punt komen we op min of meer aan een strandje waarbij het erop lijkt dat dit ook het eindpunt is van de wandeling. Hier zijn dus redelijk wat toeristen verzameld. En hier bevindt zich ook de befaamde imbut, oftewel de plaats waar je met de kajak een grot invaart. Bij deze waterstand is de invaart wat scary. Op het moeilijkste stuk van de invaart zit links een mega siffon waar je absoluut uit de buurt wil van blijven. Maar goed, we zijn allen ervaren nirjharanen dus iedereen spoelt netjes in de eerste kamer van de grot. Wat slangen en mega kikkers vrolijken de boel op en dan kunnen we beginnen aan het gekleffer om van de ene kamer naar de andere kamer te kruipen.
everything OK ?
de uitweg zoeken
uitgang gevonden. In de derde kamer zien we terug de uitgang. Na een sketch eskimo start duiken we terug het water in en is het tijd voor een late pick-nick.
we kunnen terug varen.
Volgens het schema op birdy zijn boot hebben we de meeste passages nu wel gehad. En inderdaad nog een paar passages volgen met nog een paar keer een omdrager omdat de hele rivier siffonneert.
daar varen we maar best niet onderdoor...
wie heeft die kei daar nu gegooid? weer omdragen.
En dan vlakt alles uit en zien we in de verte de eerste toeristen opduiken in pedalo's, motorbootjes, SUP's,...
Yess, we made it.
Als we de boeien passeren die hun terrein afbakenen worden we wat vreemd bekeken. Het is hier enorm druk. We moeten ons een weg banen tussen al die vaartuigen en we raken mekaar al snel uit het oog. Gelukkig hebben we goed afgesproken waar het eindpunt is. Dat is iets waar we bij nirjhara heel goed in zijn :-).
voorbij de brug rechts is het verzamelpunt.
Eenmaal op het meer toegekomen zien we aan de rechteroever het verzamelpunt en kunnen we ons nog even verfrissen in het meer.
Wauw, wat een afsluiter. Prachtig, een tocht om nooit te vergeten.
