Bonne, The Hold-Up (Roizonne)

Ongelofelijk dat we voor het tweede jaar op rij in het voorjaar een aantal dagen kunnen spenderen in het Centraal Massief, de Cevenol regens zijn duidelijk niet meer voorbehouden voor het najaar. Maar OK, de bodems zijn droog, de planten staan volop in het groen en het zonnetje schijnt (soms), het water geraakt stilaan op en we beslissen door te steken naar de Alpen om wat op snow melt te gaan varen.

Plan A is de Bonne, staat nog op 11m3/s, iets boven hoog voor het klassieke stuk maar bon, we zijn al goed ingevaren en misschien wordt er wel water gelost op de beruchte onderste kloof. Aangekomen op Pont Haut, mixed feelings. Van het bovenstuk komt een solide grijze massa water, niet het rustige blauwe stroompje dat je hier normaal ziet, one down. Maar anderzijds, er wordt wel water gelost op het onderste stuk, een respectabel waterstandje zelfs dat licht verschillende emoties opwekt, van vrij extatisch bij sommigen tot lichte constipatie bij anderen. En dan gebeurt de hold-up, een autootje parkeert zich naast ons en een zelfverklaarde directeur van EDF verklaart op dringende wijze dat de onderste kloof niet mag gevaren worden, dat het onmogelijk is om uit te stappen aan de centrale stroomaf, dat ze standaard de gendarmerie waarschuwen als ze kayakkers spotten, dat er meer dan 20m3/s op het benedenstuk staat (franse pussy gids zegt klasse 5 boven 10m3/s), etc..

Ik verdenk nog steeds opgezet spel van de voorzitter maar soit, als verstandige mensen wordt beslist om dan maar de Roizonne te varen als plan B.

Wat valt er te zeggen van de Roizonne:
*) Fantastisch gelegen instap temidden van Alpenweiden en besneeuwde toppen, verleidelijk om een namiddagske te niksen maar de dagtaak roept (tenzij voor onze chef de cabine dan)
*) Een bovenstuk snel en bouncy en zeker een aanpassing na de pool-drop van de vorige dagen, met juist genoeg hout om de spanning er in te houden
*) Een benedenstuk met alles om een klassieker te zijn, verval, verblokking, verkloving, bed rock, ... maar het helaas waarschijnlijk nooit zal worden owv. een substanti?le waterafleiding, ongelooflijk veel hout dat waarschijnlijk echte death traps vormt bij alles meer dan geen/minimum water en een onstabiele oeverconfiguratie. ?t Was een beetje een boat crunching experience maar toch blij dat we het gedaan hebben , goede teambuilding in hostile omgeving en Nirjhara keeps on exploring.

's Avonds opnieuw een race tegen de 19h avondklok en er zit niets anders op dan te kamperen aan de uitstap van de Bonne, niks verkeerd met onze eigen Mademoiselles Decoiff?es op de achtergrond en zalige rust tussen 19 en 6.