Gluyere

In de omgeving waar we nu zitten (oostelijke deel van de Ardeche) zou de Gluyere het langst zijn water houden. Deze rivier hebben we in deze regio dus als laatste bewaard.

Terwijl we ons krom lachen om het Nederlandse Frans van een zekere Pieter die op een lokale radio verzoekplaatjes speelt, zoeken we de instapplaats. Mr Guide wil namelijk nog wat hoger instappen dan gebruikelijk, daar zouden volgens sommige beschrijvingen nog wat mooie versnellingen liggen.

Een camping eigenaar daar uit de buurt spreekt ons aan en biedt aan om vanop zijn camping te vertrekken, daar geraken we gemakkelijk aan het water en kunnen we de auto?s parkeren. Ideaal. Leuke anekdote; die camping eigenaar blijkt uiteindelijk een Nederlander te zijn en kent ook die Pieter die we net op de radio gehoord hadden.

instap aan de camping van een vriendelijke Nederlander

De stijl van de rivier is volledig in lijn met het bovenstuk van gisteren op de Auzene. Hele mooie versnellingen, maar nog niet die continu?teit zoals dat typisch is op Alpenbeken. Tussenin liggen steeds kalmere stukken zodat je alles heel gecontroleerd kan bekijken/varen. Het ideale waterniveau dat je op deze beek wil, heeft wel een kleine marge. We denken dat deze waterstand het summum is. Dat blijkt ook wanneer lokale kajakkers (die we eerder ook al waren tegen gekomen op de Duzon) in grote getallen ons passeren. Voor die mannen is dit hun homerun en hoeven ze nergens te gaan scouten, ze weten precies van buiten hoe ze elke passage moeten aanvaren.

En hadden we hen nog in het vizier gehad aan het einde van de run, dan hadden we geweten dat het niet de moeite loont om die allerlaatste (wellicht onbevaarbare) passages om te dragen. Het omdragen is lastig en vergt veel tijd en finaal is het allerlaatste stuk vlak uitdobberen.