Desondanks een maat XL laat de nieuwe Sweet helm van Sander duidelijke klemsporen na op zijn voorhoofd en twijfelt hij heel de ochtend of hij zijn helm nu zou weggooien of niet. Hierdoor aangestoken gooit Birdy ook zijn oude werptent weg
vreemde ontbijtgewoonten van t ruimerke
Jommeke komt ons vanaf vandaag vervoegen maar door al die materiaal perikelen pikken we hem met enige vertraging op en rijden we in the middle of nowhere naar het instappunt van de Duzon. Buiten onze Mr guide had nog niemand van deze rivier gehoord maar volgens de gids zeker de moeite waard als er water staat; een vijfsterren-beek.
Buiten de desolaatheid laat de instap dit niet echt vermoeden; het lijkt wel een van de vele beken die door onze vlaamse akkers stroomt.
instappen op een platte beek
Geleidelijk aan vervoegen allerlei kleine stroompjes zich en wordt de beek wat breder en krijgt ze verval.
de rivier begint wat stroming te krijgen
Voor je het goed en wel beseft moet je de eerste verkenning doen en is de fun begonnen. Inderdaad een prachtig beekje met zeer veel mooie technische passages doorheen een vallei waar geen huis of mens te bekennen is. Wel nog niet te veel waterdruk, maar na zo veel maanden thuis te zitten is dat het ideale scenario om het Coronastof geleidelijk af te spoelen en terug wat die benodigde vaartechnieken en reflexen boven te halen.
een mooi sfeerbeeld
de rivier neemt hier een bocht van 180?
de rivier zit tsjokvol mooie passages
Naar het einde toe moeten we eruit voor een vrij grote infran. Langs de rechtse zijde loopt een oud waterkanaal langswaar we kunnen omdragen. Een gat op dit pad van 1,5 m met daarin een slide recht in de infran vormt nog even een spannend moment om dit te overbruggen op gladde rotsen met een boot op de schouder.
Birdy, wiens bootreparatie volgens de "stikmethode" toch niet zo goed gelukt was, besluit het waterkanaalpad te blijven volgen om zo uit te wandelen. De rest schuift iets verder weer het water in.
omdragen aan de infran
Vanaf de infran mindert de moeilijkheidsgraad en na een paar km zien we opnieuw de eerste tekenen van beschaving. De pintjes liggen klaar in het frisse water en de zon schijnt volop. Een prachtige vaardag en weer een beekje om af te strepen.