Tot 3 mei was Frankrijk nog in volledige lockdown, of confinement zoals ze het hier noemen. Dwz maximale verplaatsingen van 10km van de woning, wat dus natuurlijk elke vorm van toerisme uitsluit.
Maar er is hier ook een duidelijk plan voor deconfinement met concrete data en dus zou ons voorjaarsverlof toch kunnen. Een recente PCR test en 10 dagen quarantaine nadien schrikken ons niet af. Er is ook nog een avondklok (19h00 - 6h00), waardoor het geen zin heeft om woensdagavond al te vertrekken.
We willen wel elke dag varen, dus kiest Mr Guide Riviere d'Ay uit. Die hebben we al wel eens gevaren (2014) en zelf heb ik geen goede herinneringen aan: een dwangpassage, zonder mogelijkheid tot verkenning leidde bij mij tot een vieze zwem in een rappel, die wat te lang duurde naar mijn goesting. Nu stappen we in vlak na die sprong.
Birdy wil toch de sprong wagen. Met open pak en zijn peddel in 1 hand duikt hij van een bedenkelijke lijn. Ippon voor de rivier: onmiddellijk zwemmen.
De rest is respectvoller en stapt netjes na de passage in. Wat volgt is een mooie, vrij smalle rivier met voldoende water. Rotsen, wildwater, een peddelslag voelen: het doet ons allemaal deugd om iets anders te doen dan thuiswerk en fietstochtjes.
Aan de uitstap van de Riviere d'Ay slaan we onze tentjes op. De avondklok wordt opgevolgd, door ons en ook door de Fransen. We maken een simpele maaltijd (pasta + tonijn).
Morgen komt een nieuwe dag.