Nadat we de beek gisteren al beetje verkend hadden en van een heerlijk "warm" bad genoten hadden in de sneeuw, gingen we de volgende ochtend vol vertrouwen en goede moed aan de indraag beginnen.
Al een enorme meevaller dat er sneeuw lag. Zo hoefden we de boten niet te dragen.
Lekker warm gelopen komen we bij de instap aan. Oei toch wel wat dunnetjes, maar we hebben niet voor niets een uur ingelopen.
Na een hele mooie slide op het begin zijn we goed wakker geschud en lijkt er steeds meer water te komen.
Na vele mooie passages krijgen we nog de kers op de taart. Een passage met een waterval van boven die in de rivier valt.
waterval bovenop ons hoofd
Eenmaal bijna bij het einde krijgen we nog een waterval. Wim en ik besluiten om onderaan weer in te stappen vlak voor de dwang passage. Ward vaart hem wel en Sander twijfelt nog. Maar hij besluit toch om om te dragen nadat ward zich in zijn val bezeerd heeft.
De must run gaf geen problemen. Ik ging wel lekker diep en moest rollen.
Nog een 300 meter verder varen en we kwamen bij het brugje aan, wat de uitstap is.
Iedereen had het intussen aan de koude kant maar daar komt snel verandering in. Lekker nog naar boven wandelen/klimmen/glibberen door de sneeuw. Ook een klein uurtje. Intussen begon het al behoorlijk donker te worden. Toch wel blij dat we vrijwel niets over hebben hoeven dragen of lang hebben moeten verkennen. Was anders niet zo'n succes om het wandelpad goed te volgen. Was nu al moeilijk met al die sneeuw.
laatste man komt binnen in het donker
Maar het was het allemaal dubbel en dwars waard. Super beek! in een mooi besneeuwd landschap.