too fast to take pictures

In het ochtend lijkt het enthousiasme niet zo geweldig groot om te gaan varen. Een groepje trekt naar het stad omdat daar allerlei activiteiten gaande zijn. Na daar wat te liggen kuieren en apero te drinken begint de goesting om in het water te duiken toch terug boven te komen. We beslissen om opnieuw het bovenstuk van de Isel te varen. Dit keer zijn de zwemmers van vorige run eerder deze week er niet bij waardoor het vlot moet gaan. In het naar boven rijden checken we nog even online het waterniveau. Terwijl het water vorige keer eerder op de minimum waterstand stond, staat hij nu bijna op maximum.

Alles gaat supervlot: we zetten een auto aan het uitstappunt, proppen ons in één auto, rijden naar boven en gaan met die banaan.

Al meteen van bij de eerste 100 m is het duidelijk dat er een hogere waterstand is. De gewone tussenstukken zijn nu al best stevig. Op zich varen we alle nog wel vrij relaxed maar de adrenaline begint toch al te pompen bij het naderen van de eerste zwaardere passage, die vernauwende kloof. Wat gaat dat geven?
In een mooi rijtje knallen we erdoor, heel netjes. Overal dikke vette putten maar heel fair, Alles blijft controleerbaar en je kan het ergste netjes vermijden.

Door naar het eindpunt. Daar waar we vorige keer achter de steen een S-bocht hadden, knallen we nu gewoon rechtdoor. Alle pistes zijn open. Ik zie 5 breed lachende gezichten aankomen. Een mooie afsluiter van onze week hier in Lienz. Jammer genoeg ging alles veel te snel om foto's te kunnen nemen.

We checken nog eens de waterstand en intussen blijkt die al boven maximum te zitten.





En voor we het vergeten, er was er vandaag ook nog eentje jarig:

Bekijk op Nirjhara-Maps

Isel, bovenstuk van Hinterbichl tot Bobojach

Medevaarders