Het is alweer een hele poos geleden dat ik deze sectie gevaren heb. Wat ik mij herinner: snel, vrij continue, een paar stukjes die een tikkeltje moeilijker zijn, een uitstap die je niet mag missen!
Bij aanvang stemt de realiteit overeen met de herinnering. Al snel na de eerste bocht neemt de snelheid toe en krijg je regelmatig een klets water in de ogen waardoor je zeker niet in slaap valt. Er volgen wel wat passages die je aandacht opeisen maar nog niet "de" passage.
Maar goed, geen erg, iedereen heeft nog zijn materiaal en iedereen staat terug droog aan de kant. We kunnen verder. Een tiental minuten later zie ik een grote rots opdoemen en herinner ik mij iets; yep, dit is de eindpassage.
Ik en Ward willen nogmaals hetzelfde trukje doen en zetten ons aan de uitstap klaar met touwen. Ipv zwemmers doemen echter enkel boten en peddels op. We staan beiden aan de kant met touw in onze handen. Voorlopig kunnen we niet veel anders doen dan de boten te laten passeren, mensen zijn belangrijker. Maar het zijn zoveel boten dat ik even de tel kwijt raak.
Wanneer blijkt dat alle zwemmers iets hogerop al aan de kant zijn geraakt, begint de bergingsactie. Ik en Rick lopen via de linkeroever de boten achterna, Ward neemt de rechteroever. (Waarom we niet in onze boot kruipen? Welja, we weten dat onbevaarbare watervallen volgen?) Ward heeft duidelijk de betere oever gekozen en komt duidelijk sneller vooruit. Wanneer Rick en ik aan de eerste waterval aankomen heeft Ward al 3 boten geborgen. Nog 2 te gaan.
Net toen we bijna de hoop opgeven ziet Rick af en toe wat fel gekleurde plastic opduiken na de eerste grote waterval. Ward kan er naartoe klimmen en ja hoor; ook de laatste 2 boten worden gered.
Ward heeft vandaag dubbel en dik een pint verdiend; 5 boten van de schroothoop gered!