Rur met hoog water

Het was vrijdag toen Mr Guide alle nirjharanen wakker schudde met een berichtje op ons messageboard. Hoog water verwacht op de Rur.

Traditioneel heb ik op zaterdagen wel wat dingen te doen maar nu kwam het goed uit, ik kon wel wat zaken verplaatsen en maakte me vrij. Een telefoontje naar Mr Guide of afspraak tegen de middag aan de instap OK was viel niet in goede aarde; neeneen, tegen dan gaat het water al te veel gezakt zijn, we willen het toch op zijn toppunt hebben? Terugrekenend in de ketting wil dit zeggen dat Cé, die mij kwam oppikken, al om 7:15 mocht vertrekken. Onderweg naar de instap krijgen we nog telefoon dat Arne en Anneleen ook nog op komst zijn maar dat ze er pas tegen 13:00 h zouden zijn, perfecte timing voor onze second run.

We komen toe en we merken idd dat het water heel hoog staat. Op heel wat plaatsen vloeit de Rur al via zijkanalen door het bos en de velden. De peilschaal geeft een stand aan in Monshau van 135 cm. Ik kan me niet herinneren dat ik hem ooit al zo hoog gevaren heb.




we zijn er klaar voor

En dat er druk staat op het water blijkt al snel want we zijn nog niet goed vertrokken of Cé verliest al zijn evenwicht en verlaat het schip. Ce is gelukkig snel aan de kant waardoor ik en Mr Guide achter de boot aan gaan. Het wordt een echte boatercross om de boot bij te benen (ah, vandaar komt die naam?) en aan de kant te krijgen. Ik denk dat we finaal de boot op de kant hebben zo?n 500 m voor het middenuitstappunt. De boot heeft enige averij opgelopen. Maar elk nadeel heb zo zijn voordeel, we hebben meteen een shuttle-bunny voor de second run.


beetje averij

We zijn net opnieuw de parking opgereden aan het vertrek als Arne ook toekomt. Perfecte timing. Ook Anneleen maakt zich klaar. Ondertussen komen 2 duitsers vragen of ze mogen meevaren met ons, kwestie van qua veiligheid met 2 met te weinig te zijn.

Als we klaar liggen, krijgen we nog even de les gespeld van hoe we moeten varen, in welke volgorde, welke tekens er zijn, welke fluitsignalen etc. En zoals naar gewoonte volgen we netjes de opgelegde regels :-)

Niet veel later dan waar Ce eerder was gaan zwemmen, gaat nu ook Anneleen onderuit. Het scenario van de first run herhaalt zich. Opnieuw boatercross. De schade aan de boot is ditmaal wat minder.


weer wat averij opgelopen


Arne neemt de boot over van Anneleen

Na de second run van de boskloof schouderen we de boot voor de Perlbach. Een kick-momentje van wellicht nog geen minuut. Na de samenvloeiing van de Rur en de Perlbach is het nu zeker vollen bak. Aan de eerste stuw voor het stad kan je meestal langs rechts nog veilig doorvaren, maar ook dat lukt nu niet. Via een zijkanaaltje stappen we weer in.

Eens in het stad was het wat opletten voor die "vissen" die in het water staan. Daar was niets meer van te zien maar volgens andere vaarders zitten dit net onder het wateroppervlak en vaar je daar best niet vlak boven, anders zou je wel eens twee boten kunnen hebben.

Bij de Favoritentoter is er toch wat onzekerheid, welke zijde neem je nu best bij deze waterstand. Mr Guide herinnerde zich dat hij ooit bij een hoge waterstand best de rechtse zijde moest nemen. We kleffen er uit net voor de glijbaan en gaan een kijkje nemen. Het linkse kanaal is zeker en vast nog diegene met de beste lijn. In het rechtse kanaal staat een dik gat. Onderaan het linkse kanaal is veel schuim te zien maar daar vliegen we wel door?

We kruipen terug in de boot en gaan ervoor. Wat was me dat voor een verrassing. Dat schuim onderaan was toch nog een flinke muur waarin je inknalde en trachtte je even naar de maan te katapulteren. Maar geen erg, we knallen er alle 3 goed door.

En dan de volgende en laatste stuw, voor Mr Guide is deze nieuw. Dat zegt al hoe lang het geleden was dat hij hier nog eens gevaren had. We gaan ook eerst even kijken en van onderuit gezien staat er een flinke muur met keerzog. Helemaal rechts geraak je er wellicht wel door maar je mag niet missen. Arne is de enige die probeert en vliegt er inderdaad zonder problemen door.


perfecte lijn in de laatste stuw

En dan een laatste 100 m pittig doorvaren en we zijn er. Tijdens het omkleden komen vaarders achter ons aan met de vraag of wij geen boot hebben zien passeren. Die mannen hadden ook een zwemmer en de boot is doorgespoeld. En terwijl we staan te praten zien we in het water nog een boot passeren, maar dat was dan niet de boot die zij kwijt waren. Wie vandaag op een vlakker stuk stroomafwaarts wat wou gaan bootvissen, kon vandaag wellicht wat geld verdienen.

We sluiten de dag af met een lekkere Weisse en een apfelstrudel.

Bekijk op Nirjhara-Maps

Rur, van Riesensheid tot na stad Monshau.
Perlbach, stuk tussen stuwmeer en monding in Rur

Medevaarders