Het heeft heel de nacht geregend als zot, een non stop douche. Felipe wacht al sinds het begin op regen omdat we dan de boven Misahualli kunnen doen. Vandaag is dan eindelijk dat moment aangebroken. We scouten de rapid bij de uitstap en het is onmiddelijk duidelijk dit is andere soep, meer bepaald een gezwollen bruine maalstroom soep.
Felipe is duidelijk wat nerveuzer als gisteren en vraagt me verschillende keren of ik wel zeker ben, omdat er hier geen marge voor fouten is en dat zwemmen absoluut uitgesloten is. Natuurlijk maakt dit mezelf ook wat nerveus en bij het invaren ga ik al bijna om. De kracht van dit water is onmiddellijk duidelijk.
De rapids volgen elkaar kort op, hier zijn er geen poelen om uit te rusten, het water is dik bruin en het is dan ook zwaar varen. De golven zijn hoog, de gaten dik, ik verdwijn verschillende keren met boot en lijf onder het bruine sop, maar weet me stand te houden.
Halverwege loop het bijna fout, ik volg beyron nogal kort en wanneer hij plots besluit om in een wals te surven, kan ik hem niet ontwijken en steven recht op hem af, ik smijt me naar rechts en voel de onderkant van zijn boot langs mijn helm schrapen, dat was close.
Aan de rapid voor de uitstap nemen we een klein kanaaltje, want de vorige brug is hier ingestort en de rivier ligt nog vol vlijmscherp ijzer en beton.
Aan de uitstap is het weerom lunchtijd, hoera!
Philip en byron willen het bovenstuk nog is doen, maar voor mij hoeft dat niet meer. Ik doe liever het middenstuk met Danny en Daniel die na de lunch toekomen.
Dit is een veel relaxter stuk met leuke boofs en surfspots. We doen het middenstuk uiteindelijk 2 keer en ik ben dan ook doodop na al dat watergeweld.
De instap, I hope not to drown in this brown
De uitstap van de beneden Mis, het water is tegen de avond al flink gezakt