21-07-2005
Sermenza, Italië
Dag 4.Nonkel Gert voelt zich vandaag al iets beter dus besluiten we vandaag de Sermenza te varen (als ze water lossen tenminste). De avond voordien had Jeroen (instructeur Brandsport) ons de belangrijkste passages nog eens omschreven. Voor we het dal van de Sermenza inrijden kijken we eerst even in Balmuccia naar de waterstand. Ja, ze lossen water. Vlug naar boven. .
Net zoals op de boven Sesia moeten we om de 50 m uitstappen om passages te verkennen. Na evaluatie menen we steeds dat we ze kunnen varen. Alles loopt perfekt. We varen alle passages zoals we ze in ons hoofd hadden uitgestippeld. Nergens komt iemand ook maar even in de problemen. .
Het mooiste stuk zit echter in het einde. De kloof. De aanvaart noemt men de flipperkast. Eerst moet je tussen twee stenen slalommen en nadien dendert het water in snel tempo naar beneden. Het water is vrij ondiep en overal steken rotspuntjes uit. Vaartechnisch gezien is de passage niet zo verschrikkelijk moeilijk maar hier moet je echt niet omgaan. Eskimoteren doet hier zeker geen deugd. .
Bart vaart hem als eerste en vlak na de S-bocht gaat zijn boot op zijn achterste puntje staan. Hij trekt hem weer recht en kan gelukkig zonder omgaan doorvaren en spoelt volle vaart de kloof in. .
Nonkel Gert heeft al beslist en is op weg zijn boot te gaan halen. Hij gaat dragen. Met zijn buikloop voelt hij zich immers niet 100 %. Wim twijfelt nog even maar beslist dan toch maar om hem ook te varen. Hij verkent nog even de volledige passage en memoriseert alles waar hij moet op letten. Vastberaden stapt hij in zijn boot en vaart vervolgens de passage volledig zoals gepland naar beneden. Yeah. .
Op één van de eerstvolgende passages speelt zich weer hetzelfde scenario af. Bart vaart eerst, Wim twijfelt, vaart dan ook en Gert draagt om. .
Nadien volgt de befaamde zuiger. Hij ziet er vandaag echter niet zo zuigerig uit. Er spoelen wel wat kleine takjes in rond maar voorts ??? We varen hem en we worden allemaal wat tegen de linkerwand gedrukt maar niemand die eigenlijk terug getrokken wordt. .
Op één van de laatste passages in de kloof valt het water naar beneden en spoelt onder een groot rond rotsblok door. Voor Wim en Gert is het al snel duidelijk. Dit is net wat té link en dragen om. Bart wil het er toch op wagen. Helemaal rechts is een pisstroompje waarlangs je kan varen en waardoor je voldoende van die onderspoelde rots weg blijft. Hij probeert het en vaart richting het pisstroompje. Om daar te geraken moet je echter eerst de hoofdstroom door en die spoelt zo hard dat hij het pisstroompje niet haalt. Aiai. Hij valt net voor die rots het water in maar hij kan gelukkig snel genoeg weer eskimoteren zodat hij nog nipt op tijd kan wegvaren van die onderspoeling. OEF. .
Kort nadien openen de rosten zich en varen we de kloof uit. De rivier voldeed volledig aan de verwachtingen. Een prachtige rivier.
