21-07-2017
full on op de Oetz (Video report)
Vermits een olijke zwempartij op deze Oetz: Video verslag Nirjhara @ Oetz - part I & II20170721 - Nirjhara @ Oetz - part 2 from joost caubergs on Vimeo.
Met vier waren we dit keer. Vastberaden om dit stuk op de Oetz te varen. In 2013 hadden we het toch ook gedaan?!?
Toch was de look and feel anders dan toen: het water was kolkend hevig, het water was slijkbruin... er zat veel druk op... behoorlijk meer dan die zomer in 2013 en toen vonden we het ook al heftig...
Aan de instap aangekomen bekeken we het, vanop de zijkant, vanop de brug, terug vanop de zijkant, weer eens vanop de brug...
Er zat geen kat op de rivier... enkel ruig water, onoverzichtelijke golven en putten, snel water... bruin water... Het minst wat we moeten toegeven was dat er behoorlijke twijfels waren: doen we dit wel? Is dit wel een goed idee...?
Het stond als een paal boven water: hier wil je niet om gaan, hier wil je niet zwemmen... Zwemmen op deze Oetz en enplus met zo een waterstand: you are on your onwn & iT will be heavy to save your own ass...
Enfin: ernstige blikken bij alle vier. Dat we het al eerder gedaan hadden deed ons beslissen op het te wagen op deze afdaling.
Op kouse voeten poogden we samen te vertrekken maar eens in het water was er geen stoppen niet meer aan: een rollercoaster van hoge bruine golven en vette gaten die je amper ziet. Meteen een shitload aan adrenaline die je de force geeft om je door de golven te trekken, om de brugpeiler niet te smashen, om jezelf rakelings langs te putten en gaten te trekken...
Het was een "rush" zonder keerwaters, ieders blik vooruit en gespannen met een Rotvaart door het snelle kolkende water. Ieder voor zich, een andere optie was er niet.
Deze vaart duurde ?n lang ?n flitste zo voorbij. Na een tijdje dan toch een min of meer keerwater waar we even samen troepten. We keken elkaar aan en de mimiek was duidelijk: "what the fuck is this...??"
Min of meer gegroepeerd vaarden we met 4 verder tot voor de barage. Je wordt tijdig gewaarschuwd voor de barage: borden met een vette doodskop aan de brug... Van de barage wisten we het: "it's a no go zone, zie dat je goed op tijd aan de kant ligt en draag je boot over". We vonden goed tijdig de rechterzijde, vaarde nog een beetje verder en sleurde de boten aan wal. Dan wat het even showen: boten over land tot voorbij de barage en dan zou je terug in de Oetz moeten kunnen voor het tweede deel. Dat was een deel met "de constrictor" had men gezegd vooraf. Wat dat was en wat daarover gezegd werd zou bij mij pas later doordringen. We stapten terug in onze boot na de barrage. En raar maar waar: plots was er een groepje van 3 kajakkers bij ons. We hadden die gasten niet gezien bij ons vertrek. Hadden ze ons ingehaald...? Dat moest dan wel. De drie waarschuwden ons: "opgelet voor de passage "constrictor", of rechts of ons volgen kan ook".
Ik hoorde het amper (bruisend water), ik had ook vooraf niet gehoord dat je vòòr die constrictor uiterst rechts in een zijkanaal moest gaan, de enigste manier om die passage te ontwijken. Ik peddelde van ons 4 laaste. Het was al weer bijzonder onstuimig en ruw kolkend water. Dit werd dedju nòg ruiger??! De twee eersten (Ward en Voenkel of jan?) zag ik nog plots volle macht naar rechts peddelen (het zijkanaal), de drie outlaws peddelden hun spoor Pretty naar het midden van de Oetz. Jan(of was het Voenkel?) zat mee in hun zog en ik zat als laast daar ook te spartelen. Dit was dus "deconstructor" passage. Zelf had ik daar geen flauw benul van en kreeg ik gewoon meer en meer klappen langs alle kanten. Plots lag ik in t water, half verzuipend en water slikkend. F. U. C. K.... de boot was in een mum van tijd weg en ik had het gevoel dat hier geen kant ging zien, hooguit een bodem.
En dan was er plots een van die drie gasten die op die kolkende Oetz nog bij me geraakte, me zijn bootachterste aanrijkte en naar de zijkant peddelde. Het heeft heel wat geduurd eer ik uberhaupt iets van rots aan de rijkant kon grijpen. Je werd gewoon meegesleurd met de volume stroming, ook langs de zijkant. Enfin, veel bruin water geslikt en t gevoel dat je daar half ligt te verzuipen zonder reddingsvest maar dan toch aan de kant en eruit geraakt. M'n dierbare kajak was long gone en dat kon me op dat moment geen fuck schelen. De drie outlaws zag ik wat later ook aan de kant, ik heb ze ferm bedankt en ze hadden een vette glimlach toen ze me zegen strompelen:).
En wat bleek enkele uren nadien?
T was Pal in de constrictor, die drie ander peddelaars waren gasten die je blijkbaar beter niet volgt. M'n kajak was bij wonder nadien nog gerecupereerd door een raft , en nog wel door de raft waar de nirjhara vrouwen op zaten. Een kapotte kajak rijker, een heftig avontuur zonder lijfelijke brokken: dat was een mooie afsluiter van de zomerweek:).
Joost
@ Joost wat duidelijkheid...
Bij het samenkomen met de 3 andere peddelaars is onze volgorde wat veranderd. Ik zat achteraan en heb dus eerst Gert serieus zien trekken en spartelen om door de contstrictor te varen. Daarna volgde jij ongeveer zijn lijn maar wel met iets anders resultaat. Ik volgde één van die mannen en we konden uiterst rechts (niet het chicken-line kanaaltje) zonder probleem passeren. Hij was het trouwens die je aan de kant heeft gebracht (en daar was ik zéér blij om!).Jan
@ Jan, Gert en Joost wat duidelijkheid...
Ik was de enige die het gezond verstand had om die gasten niet te volgen en heb net voor de constrictor een keerwater genomen, jullie keken enkel naar de outlaws en zagen mij geen teken doen, van dit keerwater kon ik vlot het zij kanaal in varen en had ik goed zicht op het hele schouwspel.Ward
20170721 - Nirjhara @ Oetz - preview from joost caubergs on Vimeo.
Dit is de zelfde afvaart maar dan in 2013.
Nirjhara 2013 : Austria - river "Oetz" (middle section) from joost caubergs on Vimeo.
