Gave d'Aspe met schrik voor het nieuwe droogpak

Recht uit GeorgiÃ« (min of meer toch) staat Ward 's morgens klaar voor het echte Nirjhara-werk.
Het middenstuk van de Gave D'Aspe staat op het programma. Het is wat zoeken aan de instap: we staan aan een leuke passage maar dan moet je er wel wat klauterwerk voor over hebben of je stapt 150 meter verder langs een smal paadje door naar een evidente startplaats (later ontdekken we dat we makkelijk een brug verder hadden kunnen inzetten).

Recht uit GeorgiÃ«...

Er zit wel wat water op de Aspe. Een paar knappe passages bij de start verdienen verkenning en worden gescout. Bij twijfel even wachten tot Ward en Birdy de lijn duidelijk maken is niet alleen mijn taktiek...
Als Bert met een delicaat rolletje toch heelhuids een passage passeert neem de rest van de ploeg de boot meteen op de schouder.

Waar een Birdy moet gaan draaien wordt er vaak veel omgedragen... (Nirjhariaans gezegde)

Voor het eerst in mijn kajakloopbaan vaar ik met een droogpak deze week. Waar ik de eerste dagen zo ver mogelijk wegbleef van bomen en takken schijnt dit vandaag een onmogelijke opgave te worden. Zeker als Ward na het stuwtje halverwege de 'Gerogian-kayak-style' inzet: flink doortrekken en zowat alle keerwaters voorbijvaren.

Dat is best wel plezant voor even maar ook vermoeiend. Af en toe onder een takje doorsprinten i.p.v. netjes uitwijkmanoeuvres te maken hoort er blijkbaar ook bij. Mijn vertrouwen in het droogpak groeit zienderogen maar op het einde ben ik toch blij dat al dat takkengedoe goed gepasseerd is.

Jan