Punks aan de dourbie

Gisterenavond waren we maar wat gelukkig dat we onze boten niet de Dourbie kloof moesten uitdragen, de wandeling in het donker was al spannend genoeg. Vandaag staat het vervolg van de grote kloof op het programma en een aansluitend stuk klasse 3-4, in totaal 10km WW met een te overbruggen verval van ongeveer 230m, evenveel als Valgarnide en la Grande Gorge samen... Jammer genoeg is de uitstap van gisteren niet helemaal de instap van vandaag en menige zweetdruppel vloeit om de boten op de juiste plaats te krijgen.



Aldaar ligt nog een voorraadje Maes achtergelaten door Stef en Jo waarvan we het grootste deel helaas moeten achterlaten, hopelijk hebben we daar nog een eenzame herder of zo met blij gemaakt. De waterstand is ondertussen verder gedaald tot een 65cm wat nog net genoeg is voor het stuk dat volgt. De eerste km omvat nog een vrij vlotte aaneenschakeling van klasse 4 versnellingen, het meeste wordt op zicht gevaren en Wim en ik zorgen voor nog wat vertier in een van de meer uitgesproken dropjes. Heel snel beginnen de pools tussen de rapids groter te worden wat meer tijd geeft om te genieten van de fantastische omgeving. Af en toe concentreren blijft echter noodzakelijk en de Dourbie blijft mooie versnellingen aanbieden met de occasionele omdrager. Plezant om wat meer relaxed te kunnen varen na de eerdere full on dagen.



Halfweg het parcours stappen ook Joost, Stef en Jo in met de bedoeling nog wat ontspannen vaarkilometers te maken op het laatste stuk. Ik dacht dat dit vrij snel een nogal platte bedoening ging worden maar we bleven mooie versnellingen tegenkomen die af en toe toch een snelle inspectie en zelfs dry line noodzaakten, de afstand tussen de rapids werd wel groter en groter. Comedy moment van de dag was zeker de must-run rapid waar Birdy wat te lang in de lens keek en zich zijwaarts liet vangen in de afsluitende stopper. Dit gaf mij de perfecte schans om de stopper te vermijden en gelijktijdig Bert uit het gat te buldozeren, iedereen content!



De schrik zat er wat in dat we weer in het donker zouden eindigen maar ruim binnen tijd bereikten we het strandje aan de uitstap, een zalig plekske met de laatste zonnestralen en een fris pintje, hard het leven van de kajakker.... Spijtig genoeg vond wat ouder krapuul het nodig de idylle te verstoren door wat te gaan punken met een mini jeepje, het moet gezegd dat het karretje vlot terug uit de beek geraakte.



Dit was het einde van een fantastische 3-daagse in de Dourbie vallei, een terechte klassieker en must-do voor elke rechtgeaarde yakker. s'Avonds werd kamp opgebroken en doorgestoken naar de Tarn om de vakantie op passende wijze af te sluiten.

Bekijk op Nirjhara-Maps

Dourbie, Parcours 4
Dourbie, Parcours 5

Medevaarders