egua

EGUA River of Rivers

De Egua staat al op mijn verlanglijstje sinds mijn eerste peddelsteken in Noorwegen. Na Bruno al enkele dagen de oren van zijn kop gezaagd te hebben is het dan vandaag eindelijk EGUATIME!!! Gert en in zijn de enigen die de Egua nog nooit gevaren hebben, wij bevinden ons dan ook in hogere sferen tijdens de rit naar de EGUA, net twee kindjes op 5 december.

Deze morgen is helaas het droevige verdict gevallen Jan (AKA master of the World Wide Web) zal ons gezelschap niet vervoegen, treurnis alom, gelukkige kan het vooruitzicht op de Egua de tranen laten opdrogen. Aangekomen aan de uitstap gaan we de laatste val verkennen, Bruno is in zijn nopjes want er staat een behoorlijk hoge waterstand. Opvallend, in de laatste val drijft er een luchtzak in de wals, ik vraag me af hoe lang deze er al toertjes ligt te maken en waar zijn eigenaar is, ... stemt tot nadenken, ...

Ik moet bekennen dat ik mij eigenlijk niet veel meer herinner van de EGUA, ik denk dat ik hem dringend nog is opnieuw moet varen. Wat ik me nog herinner gaat als volgt. De start van de Egua is eigenlijk een dikke vette rollercoaster, instappen je vasthouden aan de bretellen van je zwemvest, eerst volgt een kanaaltje waar je best wat links blijft als je niet gepind wil worden en vervolgens wordt je gelanceerd van de val als een scheet uit een fles. Bij de landing kan je best wat vooroverbuigen, je rug zal je dankbaar zijn, mijn rug is nog steeds kwaad op mij.


Peter op de eerste val

Na de eerste val wordt het team opgesplits in twee, team 1 bestaat uit Bruno, Stef, Jo, Gert en Wim en Team 2 de opkuisploeg, bestaat uit Bridy, Jorg, Peter en Ik. De EGUA is een rivier waar woorden eigenlijk te kort komen om te beschrijven hoe veel plezier je op wild water kan beleven. De eene drop volgt de andere op, de rivier heeft een verval van 11% en is daarmee één van de steilste van Europa.


Een fonkelende vonkel


Birdy, of tegenwoordig ook wel Baardy genoemd


Schlegel top kwaliteit maakt het verschil


Pure klasse


1 nul voor Schlegel !!! (sorry voor de product placement)

Hier en daar loopt er al wel eens iets fout. Stef, is zo verliefd op de Egua dat hij zich niet kan houden en gaat alwaar zwemmen. Jorg moet is heel diep uitademen als hij bij een verkeerd boof op de rotsen booft (Al zullen vooral de rotsen het beklaagd hebben).


Het rekkerke bestudeert de onfortuinlijke boof (harde lijn is rechtdoor, de softe lijn is naar rechts)

Aangekomen aan de laatste val, staat Team 1 al op het droge. Ook wij gaan naar boven, als plots enkele beginners afkomen. Ze moeten waaremple zelf allemaal rollen in een klein walsje voor de val, op bloed belust kijken we hoe deze amateurs de laatste val enkel met heel veel geluk overleven (tot twee maal toe). Maar ze zijn vergeten om de luchtzak mee te nemen, milieubewust als we zijn besluiten we om de rivier van het plastic onding te zuiveren en ik, Birdy en Peter gaan terug rivierwaarts.


De luchtzak in kwestie

Er werd me gezegd om de val uiterst links te nemen, aangezien ik niet zo voor chicken routes ben en bovendien de luchtzak rechts dreef, heb ik de val ietsiepietsie te veel in het midden genomen. Veel woorden hoeven er niet aan vuil gemaakt te worden, het resultaat is al wat telt en dat is dat de luchtzak nu in handen is van een bende Zwitsers.


(Kort relaas: ik kwam, ik viel, ik ving touw, ik pakte luchtzak)

Birdy en Peter hadden geen obstakels meer en konden zonder probleem doorvaren. Job wel done!



Gekko

Bekijk op Nirjhara-Maps

Egua, klassiek stuk
Egua, klassiek stuk

Medevaarders