After good times on the Rhone and the Lonza, decision was made to make a short return visit to Berner Oberland, just to see how this region would look without clouds, rain and snow. Sure enough, after 3 days of blue skies in Wallis, we were greeted with upcoming clouds when arriving in Kandersteg with some first thunderstorms in the making. Temperature and precipitation wise, conditions were considered as benign and enjoyable though by people that survived the rain holiday in July...
a typical summerday (july) in Berner Oberland
We can now confirm that there effectively are mountains in this area, not just green slopes fading away in grayness.
As Wim and Peter had been raving all holiday about the Weisse Lutchine, this little section apparently had caused a lot of stress, some swims and broken boats in July, this seemed a good plan for a quick morning run on Sunday before starting the drive home. Our campsite the evening before was a litlle bit improvised and there was no coffee left in the morning for wake-up, nothing that could not be sorted by a short blast down the WL at medium level...
Our improvised campsite
Little time was wasted on the cataract section above the weir which was pumping all the same and by the time we had portaged the dam, everybody was well awake...
the last drop in the cataract
Below the dam, we took some time for bank inspection, as we did not want to get in trouble on the last km of WW of the trip: well defined nice rapids with clean&powerful lines, good stuff, could hide some surprises if you do not know the run!
a bit spooky to peddle in the mist
nice rapids with clean & powerful lines
We pulled in the take-out eddy 1.5h after getting started, smiles all around and even the sun tried to make some timid appearances. Second run? Nah, better to hit the road...
Big thanks to Roberto for driving the shuttle!
't rekkerken :
Hoe kan je 's ochtends wakker worden zonder koffie ? ...
Die dag hadden we overnacht in een "chalet".
onze luxe chalet
Zoveel luxe is niet de nirjhara gewoonte waardoor dit ons geen deugt gedaan heeft. Dit staat vast als een paal boven water.
We staan vroeg op omdat het moet als we nog iets willen varen.
Weldra hoor ik geklaag :"niet geslapen", "te warm",egeen koffie",...
Ook de bijbelse verhalen die we onderweg horen op de autoradio kunnen ons niet bekoren.
We stappen in en laten ons dobberen, de rivier stroomt immers rap genoeg.
Al rap worden de silhouetten van de personen voor en achter me vager want boven de rivier hangt een spookachtige riviermist.
Ik zie de bruggen passeren die het begin van de kloof mankeren.
In het volgende keerwater kijkt Wim me aan fris en monter en vraagt aan mij " Ben je wakker Peter??"
Ja ja t'zal wel zijn... den afvaart van de bovenste kloof van de weisse lutschine is beter dan een tas straffe koffie.
Al snel zijn we uit de bovenste kloof van de weisse lutschine. Er werden geen fouten gemaakt en we gaan door op ons elan.
Het onderste stuk wordt kort verkend. Deze keer besluit ik hem integraal te varen van onder de barrage.
Wat deze zomer nog zeer lang duurde lukt ons nu in een mum van tijd.
Ook de voenkel passage was geen probleem.
De weisse lutschine was een waardige afsluiter. Vroeger dan voorzien,om 11 uur komen we aan bij de uitstap.