waterplezier zonder een bootje; canyoning

We zijn benieuwd wat Tirol aan canyoning te bieden heeft en of de aanschaf van 'De Tiroler Canyoningführer' wat pret opbrengt. Voor Bart is het de vuurdoop: hij is benieuwd wat hem te wachten staat maar vindt het alvast veel logischer om zonder boot te zwemmen dan met.
Pepe moet wat aangemoedigd en Richard overtuigd worden dat de combinatie van x aantal pakken neopreen misschien wel warm genoeg zal zijn.
Ward doet niets liever (zo ziet het er soms toch naar uit) en ook Nand is al lang niet meer aan zijn proefstuk toe.

Met zes man wordt het lekker vooruitgaan... hopelijk staan de vele sterretjes en smileys in de topo er niet voor niets.
Op de parking volk van de canyoning-reddingsbrigade: we krijgen wat uitleg hoe we bij de instap kunnen komen en ze verzekeren ons dat de waterstand OK is. 'Excellent conditions today!!!'

Dan wordt het puffen... een uurtje aanlopen, gelukkig voornamelijk in het bos, waarbij de nodige hoogtemeters moeten overwonnen worden. De instap is een 25m rappel vanuit een overdekte brug. Nog efkes het zweet inhouden dus voor die eerste verfrissende duik er aankomt. Maar die duik mag er dan ook zijn... een glijbaan van 13 meter is de start van een paar uurtjes waterpret.


De instap


Hier nog snakken naar water...


dan de glijbaan af, recht naar de verfrissing

Er volgen nog een viertal tobogans wat klauterwerk en een tamelijk mooie 45 meter rappel. Als we bijna bij de uitstap zijn worden we ingehaald door een klein groepje (4 man) onder leiding van een lokale gids. Het volgende deel van de canyon is volgens hem zeker de moeite waard... pro forma geeft hij nog wat tips en waarschuwingen en gaat dan voort. We twijfelen even of we stoppen of niet maar na wat manipulatief gedrag van Ward beslissen we om ook de rest van de kloof te doen.

Eén van de volgende passages is het niet duidelijk of er al dan niet kan gegleden worden: we installeren de rappel en worden wat later voorbijgestoken door een grote groep reddingswerkers die vandaag in de canyon aan het oefenen zijn. De schuif was perfect te glijden... spijtig dat we die gemist hebben.

Twee flinke sprongen (9 en 8 meter) net na mekaar zorgen voor extra pret. Voor de eerste kan je best 2 stappen aanlopen om over een bultje heen te sringen, voor de tweede kan je dat beter niet doen. Bart wil dit graag illustreren (zie filmpje) en onze bezorgdheid daarbij is helaas ook digitaal vastgelegd... we citeren letterlijk:

Bart: Plons
Bart: Auw
Jan: Heb't g'u zeer gedaan?
Bart: Ja, auw, auw...
Jan: Heb't g'u serieus zeer gedaan?
Bart: Ik ben uitgegleden en op mijne rug gevallen in 't water...
Jan naar Ward (die gestopt was met omhoogklimmen voor een tweede sprongeske): 't is niks, hij is op zijne rug gevallen, ça va...

Canyoning Oostenrijk from Jan Van Roy on Vimeo.

Medevaarders