03-11-2012

Dourbie, Frankrijk

Verslag van Birdy:

Eindelijk staan we staan klaar voor de big final, de koninginne rit. Eigenlijk was er wat twijfel of dit stuk wel te doen was, zelfs na de afdaling van de vorige kloof van Valgarnide, zou dit niet te zwaar zijn? Maar anderzijds gaf de afdaling van gisteren wel vertrouwen, al die zware passages bleken inderdaad impressionant te zijn maar vielen uiteindelijk best mee.

Tegenover de Boven Tarn die vollen bak begint en eindigt met wat plattere verblokte stukken, begint de Grande Gorge van de Dourbie met wat platte verblokte klasse 2-3 stukken en eindigt ze met een bang, ideaal.

Zoals de beschrijving zei, het begin van de kloof kan je niet missen, het bos verdwijnt, de wanden worden grijze gepolijste graniet en het gaat omlaag, omlaag... djeezes, serieus omlaag. De eerste triple drop zet de toon van de dag. Deze herkennen we van op de videootjes, serieus maar we hebben der al mensen zien afkomen op 101 manieren, moet lukken dus. En zo gaat ook goed.

Van

We zijn met 3, Peter, Augustin en ik. We hadden afgesproken met de mannen van de Eyrieux, 6 man. En bij de eerste passage komen de mannen van Strassbourg en Toulouse der bij. De volgende, mitraillette gaat vlot, beetje hobbelig, weinig water. En dan bij Laminoir gaat er al eentje zwemmen, secu's, touwen, file, boot weg... allée ambiance.

Vanaf Seuil à Paul krijg je vanuit de hoogte een overzicht van de meute, c'est le bordel, 17 man, yeehaa, we zitten weer in 'Fête de la soupe'. De boot drijft in een marmiet na de volgende drop en wordt daar gerecupereerd. Paul is heel leuk, drop van 3m, proberen te boofen in de volle stroming, de lijnen worden uitgetekend, wie booft het best?

Van dourbie121103 P3
Van dourbie121103 P3

Dan volgt l'équèrre, dubbel drop met boofke, gevolgd door casse coude, aaiaiaiai, pijnlijk voor de ellebogen want je valt zijwaarts op een rots in een spleet, enkele slagen er nochthans in een zalige cleane lijn te varen op rechts zonder iets te raken. Et voila, we zijn al bij Seuil de Guilhem, ik noem deze side kick. Hier onstaat al serieuze twijfel of we deze wel gaan varen. Maar opnieuw zoals gisteren opent de kerel van Toulouse de lijn verwonderlijk vlot, Laurent Guyot (de fotograaf) volgt. Voila, de standaard is gezet, gewoon langs rechts in de goot en de stroming smijt met boot en al opzij 1m50 lager of je glijdt de goot recht uit, wooow, toch een beetje stressy. Maar 't is echt ambiance om eerst te debatteren over de lijnen en volksvermaak als de eersten eraf knallen.

Dan is er zoals gisteren een kanaaltje met een dik gat, hier moet na het kanaal de stroming kruisen volledig naar links om de boofen over een rots. Maar de meetse slagen er niet in om te kruisen en gaan het gat in, gelukkig zonder gevolg. Ik kruis wel en haal ik de mooiste lijn, yeppie:-)

Dan redelijk plots stoppen, 1 per 1 eruit klimmen voor de infran en 1 per 1 van een redelijk hoge himalaya start omlaag, deze draag ik wijselijk om na het Noorweegs ketchup-incident (himalaya start en in 't water gekomen met paddel tegen neus, bloody sh*t) Dan volgt een leuke glijbaan-drop en zo komen we bij bain douche. Je glijdt onder watervalletjes, die je dreigen uit balans te brengen en dan volgen 2 stoppers. Het ritme waarmee we de passages aaneenschakelen en het ritme waar je de vaarders ziet omlaag gaan, geeft je vertrouwen.

Van dourbie121103 P3

Next up infran waterval, 't is nochthans een mooie. En we komen bij de big final, 3 grote passages. Flipper, Sanglier, Bazar à Bulles. Eerst Flipper, je botst als een flipperbal omlaag, elke steen die je raakt, geeft bonus punten... eigenlijk niet zo'n mooie, alweer gingen er veel overdragen en alweer veranderen ze van gedacht als ze de eersten er 'mooi' zien afvaren. Augustin kiest een leuke alternatieve aanvaart op rechts, Peter kiest de hooflijn, vlekkeloos.

De tweede is Sanglier, 2 dropjes/golven invaart, dan een ondiepe dal waar je naast of over moet en gevolgd door glijbaan-drop van een 5-tal meter. What's the catch... de rechter helft van de drop gaat volledig tegen en onder een groot blok, hier gaan ze lang mogen zoeken voor ze nog iets van u terugvinden grrr... Maar gelukkig is ernaast plaats genoeg. Degenen die rechts uitgestapt zijn, zien vooral het blok en zijn stressed, degene die links uitgestapt zijn, zien eerder de vrije lijn en hebben er wel zin in. Toulouse opent de lijn, makkie, Laurent volgt, dan ik. De overzijde wordt nu een tribune om het schouwspel te aanschouwen. Et voila, Peter zorgt voor wat ambiance. Hij wil ver van het onderspoelde blok op rechts varen, maar gaat te ver naar links over de ondiepe plaat. En in 5 cm water kan je niet paddelen en dus niet sturen, je glijdt gewoon omlaag... helaas de verkeerde kant richting afgrond boven wat rotsen. Yeeehhaaa, stresss bij de aanschouwers, hij gelukkig blijft hij net hangen op een randje rots van geen kwaad bewust, 16man schreeuwen ANDERE KANTTTT, of zoiets in 't Frans, et voila, hij herneemt zich en glijdt 'rimpeloos' het water in, opgelost, oufftyyy.

Van dourbie121103 P3

The big final is Bazar à bulles, lange glijbaan, met wat golfkes, diagonalen en een wals, om te eindigen in ne grote bassin mits het goed doorkomen van een mooie rappel. Een laatste goede slag en het neusje boven houden is de boodschap. Toulouse vaart zonder secu, blijft toch 2 slagen plakken in de stopper maar worstelt zich er goed door. Wanneer de volgenden eraf zijn wordt een secu georganiseerd, 2 werpzakken aan elkaar gebonden, iemand die trekt op de kant aan de overkant van de bassin en een kajakker (Augustin) in de boot aangehaakt. En 't is nodig ook, plots hangt er iemand in de stopper, Augustin vaart de rappel in, wacht tot de zwemmer te voorschijn komt en biedt hem z'n boot aan als reddingsboei. Ondertussen komen er nog enkele Engelsen afgedaald. We zagen al dat ze Sanglier aan het overdragen waren, helaas gaat dat zomaar niet met Bazar à Bulles, dus donderen ze eraf tot er eentje blijft plakken en serieus, het reddingscircus komt terug in actie en 't is toch even aftellen tot wals het zwemmertje aflevert aan de oppervlakte, afgepeigerd neemt hij de boeg van de secu, yeehaa. Moe en voldaan verlaat iedereen het water, wetende dat er nen serieuze 'stairway from heaven' volgt.

Bye

Birdy




Verslag van ‘t rekkerken:

Zoals afgesproken staan we present bij de instap van de grande gorge. We stappen in aan een bruggetje op een camping.

De eerste kilometer heeft weinig verval maar dan begint het feest aan les trois seuils. De passages volgen elkaar in een sneltrein op en ze zijn inderdaad een tikkeltje zwaarder dan de dag ervoor. Er zijn er zoveel dat ik enkel enkele lichte uitschieters zal bespreken.

De eerste uitschieter was een drop met een marmiet rechts waarbij je zolang mogelijk op een plateau moest blijven en niet links vallen op een hoop rotsen. Vooral de marmiet zag er gevaarlijk uit maar de anderen vertelden me dat hij uitspoelt.
Dit was voor mij de passage waarbij ik me het meest moest opladen om hem te varen.
Trouwens omdragen was mogelijk maar niet evident.


Dan de laatste drie passages:


Bij Flipper stond Birdy te kijken "Nee dit is niet varen". We zien enkele anderen varen waarbij er veel gebotst word tussen de keien. Pikant detail: De boot wordt op een plaats volledig ondergeduwd door het water. Augustin vaart hem anders maar het resultaat is hetzelfde.
Dan vaar ik hem, In het begin maak ik een perfecte boof: niet te hard niet te zacht met de top van mijn boot naar links perfecte hoek. mijn boot gaat bijna niet onder en zonder een steentje te raken.
Yeah... Voor Birdy is dit niet varen maar voor mij is dit wel varen!!!

Volgende passage sanglier. Bij de invaart moet je naar rechts vlak naast een platte steen links omlaag (rechts wil je niet zijn) Ik bestudeer goed de lijn van 3 of 4 kajakkers die voorgaan.
De route is goed, maar is er echt geen andere route?? Ik heb de vorige passage zo goed gevaren: Tijd om eens iets nieuws te proberen!! Tip: sensatie verzekerd!!
Invaart over de platte steen: je moet wel goed mikken. Dan stoppen en kijken.
Hier volg ik de instructies van de anderen maar er zijn nog andere routes.
(achteruit varen af te raden).


laatste passage Bazar à Bulles: De laatste passage is de gevaarlijkste. Het is een slide drop combinatie en je kunt hem moeilijk beveiligen tenzij vanop het water. Ik bekijk hem en vraag:" sa rappel ??" Oui très fort !!!
Iemand zwemt en inderdaad:"la perte des veaux" (chalaux) on steriods.
De kajakker kon zich redden. De boot kon enkel gerecupereerd worden door Augustin door in de rappel te varen en hem met boot uit te trekken.

Birdy nam hem perfect. Van mij verliep het niet zoals gepland.
Bij de invaart stootte ik tegen de rotswand aan maar gelukkig kon ik goed recupereren en vloog ik door de rappel.

‘s avonds verbroederen we met de groep en was er nog een dorpsfeest " fête de la kastanje"

De volgende dag nog even toeristen en dan terug naar huis.
Wanneer keren we terug??





Medevaarders