Aan de instap dunt het lekker uit, slechts Bruno, Gert, Peter, Erik en ik besluiten te vertrekken. De rest zoekt een kroeg of camping op.
De Sermenzina is een schoon beekske, het lijkt laag, maar het heldere water houdt je voor de gek, er staat meer druk op dan je denkt.
Menno
een typisch beeld als we ergens toekomen: uitstappen, pipi doen, op de brug de beek verkennen |
Intermezzo Gert:
De instap begint al vrij sportief. Vanaf de brug konden wel al iets scouten, maar eens op het water is er toch redelijk wat hoogteverschil. Tussen de blokken door volgen we onze weg.
en we trappen er steeds opnieuw in; vanaf de brug een onschuldig drempeltje, in het echt toch al een stevig dropje |
De rivier ligt echt bezaaid met drops, steeds gevolgd door een zwembadje. Al snel zien we Wim en Jan op een rots wachten. Dit wordt de trompet.
De aanvaart ziet niemand zitten en Bruno legt als eerste zijn Salto net aan het kanaal. Hij schuift er netjes in, maakt op een laatste moment een rare slag, die wat mislukt en valt dan hard naar beneden.
de inzet van bruno op de trompet |
Bruno komt toch iets harder neer dan hij zelf verwacht had |
Peter wordt uit de trompet geblazen |
iemand ??? die ingeslokt en uitgespuwd wordt door de trompet |
De volgende sprong moet goed geboofd worden. Bruno probeert in de spuit de duiken en zit iets te veel links, maar alles komt goed.
iets te veel naar links maar komt goed |
Voor mezelf gaat het volledig mis. Ik richt me naar het juiste punt maar heb niet in de gaten dat een lichte stroming me veel te veel links duwt. Op het laatste moment moet ik beslissen: stuur ik naar rechts, zodat ik schuin val of ga ik gewoon rechtdoor? Ik ga rechtdoor, zonder boof en val in sap. Snel ondersteboven, probeer nog wel een paar keer te eskimoteren, maar met veel te weinig fut. Zwemmen dus.
Tedju, even herpakken |
De boot drijft weg en ik zwem erachter en samen met Bruno krijgen we hem aan de kant. Stom, maar heel erg vind ik het niet. Het weer is nu fantastisch mooi en het water voelt warm aan. De zon streelt het groene lover en weerspiegelt vrolijk in het witte water. Wat een prachtige dag in een prachtige rivier.
Even later doe ik een tweede zwem door alweer te laks te willen eskimoteren. Twee keer is echter genoeg en ik zit actiever in m'n boot. De groep vaart ook beter gestructureerd. Netjes van keerwater naar keerwater, veilig achter Bruno.
de laatste serieuze drop met flinke zuiger achter |
Peter in allerlaatste drop |
Die avond leert jan ons stoemp maken met colafles |