Dan aansluitend de tweede drop, proberen
te boofen over de middenste steen, altijd een loterij, lukt matig, yeeh 't
eerste deel ingeblikt. Opletten wel want bij een goede waterstand vlieg je
onmiddelijk door en mis je meestal het keerwater rechts, dan moet g'u
vasthouden aan 't veengras links. En zo gaat het ook.
Nu volgt het moeilijke deel, de spleet en de 50m stairway from heaven. De
secu's verplaatsen zich, aanleggen en go. Derde drop, glad bevaarbaar, de
stopper houdt me helemaal tegen, maar da's goed, kan nu aanleggen voor de
spleet. Die is dik, er staat een soort van enveloppe tegen de rechter rots.
Maar volgens mij, hoe meer water in die rotspleet staat hoe beter. Dus
rechts aanvaren richting links en go, takke takke takke, da's dat peddelke
tegen de rotsen rechts, effe kippevel maar gaat goed.
Dan de laatste 50 m, heb ik nog nooit met zoveel water gevaren. De goede
lijn is beneden volledig rechts naar het boofke, maar 't is duidelijk dat
me dit bij deze waterstand niet gaat lukken. Heb vorige zomer eens de
middenlijn bekeken zonder water, lijkt me haalbaar. So be it. Vertrek na de
spleet, over de eerste dal neusje naar rechts houden, anders glijdt ge
links met de boeg links het keerwater in en doet ge de rest achterwaarts.
Gaat goed, maar vanaf dan gaat alles zo snel dat ik het niet meer kan
volgen, gewoon blijven paddelen, in 't midden blijven en nemen wat er komt.
En ja beneden ga ik voor de middenste spleet, een laatste stevige slag en
yep, glij er redelijk vloeiend door :-))))) Yeehaaa, kickennn. Thanks to
alleman voor de secu.
We varen nu allen de slides tegemoet, effe goed verkennen want daar zouden
bomen liggen. 't Gaat om veel fijnere takken die in de weg hangen maar te
omzeilen zijn. Iedereen glijdt omlaag, allemaal met een grote smile op 't
gezicht, yeeh, super toch.
Het blijft uitkijken want hier en daar moet je rond een boomke
manoeuvreren. Verschillende verblokte passages worden met een leuke
waterstand ingeblikt.
Cascade Leopold II. Ondertussen kreeg ik het berekoud en twijfel om da'
valleke aan te pakken wetende dat ge zeker rekening moet houden met een
eskimotage. Maar Peter heeft er zin in, we gaan dus. Gert doet de secu,
Erik & Erik filmen. Maar al die spanning was voor niets, beiden varen we
van rechtsmidden naar rechts, ik doe een klein chandelleke, Peter nen
kleinen U-boot, maar beiden glijden er vlot door.
Aangekomen bij Belleheid ben ik verkleumd van de kou en heb er effe geen
zin meer in. Dilemma, wat doen we nu, doorvaren want 't is een mooie
waterstand voor de Midden-Hoegne of navetten naar de Tros Marets maar met
natte koude kleren wordt dat dodelijk. Maar er is water op de Tros Marets,
be carefull what you wish for, nu niet mekkeren dat het koud is, effe
vermannen. We nemen afscheid van Erik en Erik die doorvaren naar Polleur.
't Was een zalige Hoegne, super afdaling van de Cascatelles, slides en
Leopold II. Tros Marets here we come! (ga een kijkje nemen naar de foto's van de tros-marets in het archief)