Warche, BelgiÃ«

In weken is er al geen hevige regen meer gevallen (we leven hier niet in Zwitserland hÃ©), DWD is gesloten, ... wat doet een kajakker dan in 't weekend ?

Gelukkig brengt een onverwachte waterlossing op de Warche soelaas. Het oosten van het land gaat volgens de weersvoorspelling droog blijven en 't is nog aangenaam warm. Met z'n zevenen trekken we op uit.

Even is er verwarring over waar nu precies het instappunt is. Van vorige jaren herinner ik me dat we steeds ingestapt zijn aan een brugje. Na enig protest bij mijn medereizigers rijden we nog een paar km hogerop naar een grote parking naast het water.

Zoals gewoonlijk start de Warche heel kalm en al snel komen we aan de brug waar we anders instappen. Nu wordt me plots duidelijk waarom we vroeger hier pas instapten. Je kan er amper onderdoor varen.

een rustige invaart

Enkelen proberen het toch, ofwel al eskimoterend, ofwel helemaal naar achter leunend en met je neus de onderzijde van de brug afschrapend...

Melissa gaat al eskimoterend onder de brug door

achteruit leunend kan ook. Wel opletten voor de neus...

Eenmaal iedereen de brug voorbij is komt de Warche wat meer in beweging en kunnen we her en der al wat oefenen met het in-en uitvaren van keerwaters.

Er komt wat schwung in de Warche

Maar eigenlijk kijken we al halsreikend uit naar het hoogtepunt van de Warche... Het valletje achter de tunnel.

Daar aangekomen nemen we ruimschoots de tijd om wat te spelen. Aanvankelijk zijn ik en Birdy de enige maar na enig aandringen vinden toch ook de anderen hun weg naar het gat... Eerst wat aarzelend maar als ze eenmaal ervaren dat het gat goedaardig is, gaan ze er steeds dieper en dieper in en zetten ze mooie surfkes neer.