De gyronde wordt gevormd door de samenvloeiing van de gyr en de onde. De gyr hebben we net gevaren. Of althans toch de spleet, thomas en voenkel. De rest vond het net iets te hard gaan. Je zou dus verwachten dat de gyronde nog harder gaat doordat de Onde er nog bij komt maar niets is minder waar. Tussen de samenvloeiing en de gyronde zit namelijk nog een stuw. En die stuw laat momenteel blijkbaar niet zoveel water door.
We stappen in aan het raftcentrum. Het waterpeil is niet hoog maar het is toch wel nog best leuk ontspannen varen.
Na een tijdje komen we aan de passage 5-6, X. De invaart blijft zelfs bij deze waterstand niet bevaarbaar. Er ligt een rotsblok in de weg die elke doorgang tot een pijnlijke herinnering zou herleiden. Als je er al een herinnering aan over houdt tenminste.
Deze dragen we dus over. De rest van de passage verkennen en bevaren we stuk per stuk. Onze aandacht naar de rivier wordt even afgeleid wanneer we de rust verstoren van een verliefd koppeltje die zich net op hun hoogtepunt bevinden :-)
Nadat voenkel een muis gered heeft van de verdrinkingsdood neemt de moeilijkheidsgraad geleidelijk af tot wanneer we ons op de durance bevinden. Daar moeten we even doortrekken tot op de piste aan de camping. Diegenen die nu nog de energie hebben blijven nog wat spelen, de rest stort zich op een lekker verdiende frisse pint.