12-07-2022
Sjoa, Amot, volume kloof
waterstand: 35m3/sverslag Birdy:
Kort maar krachtig, dikke lijnen, dikke stoppers bestuderen en varen, Ollie Grau die sommige lijnen voor ons even vaart en ons dan shuttled. Second run of derde zou leuk geweest zijn, achteraf gezien, maar geen tijd meer.
verslag Sander:
Spotten, spotten en nog ns spotten? Waarschijnlijk heb ik nog nooit zo lang over 3km wildwater gedaan dan deze eerste afvaart van de Amot-sectie op de Sjoa. Met 35 kub stond hij zeker niet te hoog, maar sportief genoeg om indruk op me te maken. Eerste de laatste passage (voorbij de brug) gaan bekijken. Na lang staren toch wat mogelijke lijnen geselecteerd. En net voor we wouden terugwandelen naar de auto, komt een team kajakkers naar beneden gedobberd. En ze varen leukweg alle verschillende lijnen die wij in gedachten hadden. Dank u! Ook Olli Grau floept er vlot door met een leerling. Die leerling zwemt alsnog en we helpen hem uit een keerwatertje onder een verticale wand ontsnappen. Olli dankbaar, wat ons kort daarna een lift oplevert naar de instap. Good karma! Vlak voor ons stappen 1 jonge gast en 2 jonge dames in. Halleluja voor dames in wildwaterboten. Ze zijn al zo schaars en al zeker als ze dit niveau kunnen varen. Respect! De sectie start rustig maar al snel zijn we bij de eerste serieuze passage. Een bocht naar links die toch wel wat analyse vraagt. De chickenline op links is toch niet zo chicken, en de lijn rechts over de tong is ook niet super uitnodigend? Maar alweer worden we getrakteerd op een team dat ons beide lijnen toont. Eazy! We kiezen uiteindelijk voor de iets stoutere rechter lijn en knallen er goed door.
Je vaart langs Sjoa kajak camping en de houten passerelles die langs het slalom parcours lopen
Nadien interessant en sportief varen, gaten vermijden en grote smiles delen tot aan de brug. We passeren onder andere een S-bocht met in de uitvaart een grotachtig wandje op links, dat toch enige aandacht vraagt.
Lekker dikke rollercoaster tong die je gebruikt om je in de goede richting te laten glijden, de tong wel niet missen hé.
We varen het laatste keerwater links in en beseffen dan pas dat we iets te laag liggen om comfortabel de rechtse lijn te halen om over de stopper te boofen. Dus stevig peddelen geblazen om te traverseren.
Stevige laatste slag om het gat onder de brug op links of center/links te boofen/punchen.
De passage van langs onder gezien, niet zo speciaal, en als je op de brug staat erboven ook niet zo spectaculair, maar als je in je bootje zit, is het wel even van...help waar moet ik heen.
We halen het allebei en blazen even stoom af terwijl we naar de laatste rapids dobberen. Hier zagen we vanmorgen Olli Grau en co passeren. Opnieuw kiezen we de stoutere lijn middendoor tussen de stopper. Het blijkt een zalige lijn te zijn waar we allebei door blazen. De stopper er vlak onder goed op links? oeps, iets te links, neusje tegen de rots en nog wat moeten corrigeren, maar zonder kleerscheuren.
Invaart van de sleutelpassage, deel 1 van center naar center/links
dan enkele meters pauze en dan deel 2, dik gat op rechts.
Het gat in het 2de deel van de passage, links obligatoire en stevig doortrekken.
Door het 2de gat knallen, maar het is pas in het keerwater dat je een terugslag krijgt en gedraaid wordt naar het gat of tegen de rotsen, dus blijven paddelen!
Nog 1 rapid te gaan. Ik lees een lijn via het midden naar rechts en schiet er goed door. Birdy volgt en de high five nadien is meer dan terecht. Amot check! Uitvaren tot aan ons tentje op de wildkampeerspot en bijtanken om straks Store Ulla te varen.
De laatste versnelling, center & links/center of zoals Sander center kruisen tussen de gaten naar rechts keerwater
Bye
Birdy
