Chiusella, Italië
tik, tik, tik, om twee uur 'snachts begint het te regenen. Ik schiet de tent uit en stop mijn 'bijna droge' gerief in de zak. Nutteloos blijkt later, we hebben gewoon de hele dag zon en 25 graden of meer. Die ochtend voor Gert de laatste rituele actie, het repareren van de oude en nieuwe scheuren in zijn boot. Jorg zijn schip wordt en passant meegenomen.
 |
| intussen dagelijkse routine : de schepen van gert en jorg worden opgelapt |
We vertrekken naar de midden Chiusella, het klassieke stuk. Bij een camping stappen we in. Twee groepen, Jorg, Jan, Peter en ik in team 1. De rest rijdt de auto¥s om en komt na.
Jorg gaat voorop. Jan er achteraan, dan ik en dan Peter.
 |
| Peter sluit groep 1 af |
 |
| soms ook krap |
De eerste keienhelling wordt over rechts genomen. Daarna volgen read and run stroomversnellingen. Bij een horizonlijn stappen we uit en verkennen, kanaal over rechts met een 'walsje' in de hoek, dan door naar een slot met een boof over een rotspuntje, in het schuim landen en dan vrij uitvaren.
 |
| Jorg safe in de uitvaart van de smalle drop |
Jorg doet voor, op snelheid. Jan gaat na, pakt de bocht, de bocht pakt Jan, het rappel leert Jan zijn eerste rodeo moves, de boot leert Jan boksen, nooit je verdediging laten zakken Jan! Met een flinke bloedneus komt hij boven en stapt uit de strijd.
 |
| flink gevochten maar toch moeten opgeven |
Een snelle controle van de opperhuid duidt slechts op interne schade, in de neus en tussen de oren.
Jorg is gedecideerd: "take your rest", Jan denkt eerder aan een "take me out of here". Maar na de "rest" waarin hij onze runs bestudeert legt hij de lat terug op hoogte en vaart de passage clean. Bravo!
Daarna weer read and run versnellingen. Je moet wel snellezer zijn want Jorg zijn tempo licht hoog, vol tempo stoempt hij door de rapids. Wij volgen braaf ;)
Dan een nieuw horizonlijn. Jorg scout even snel, stapt in, vaart aan, hapert even, maar vaart dan de drop over rechts af vol op de plaat die daar op de bodem ligt, het water is daar snel en hij spoelt door. Achteraf blijkt dat Jorg wel een vaarplan had, maar eerst nog het keerwater boven de val wilde nemen, de "hapering" was dus niet meer dan "shit" dat haal ik niet, dan maar de val af. Zo bekent hij later eerlijk.
Geen denken aan, dit draag ik. De rest ook.
Deze passage eindigt in een smal kanaal minimaal 1 meter breed, 30 meter lang die eindigt in een rappel van 3 meter lang, in totaal gaat het rappel bijna een meter omhoog. Zelfs de Jorg beoordeelt dit als kansloos.
Read and run verder, het is steil , grote bruine blokken, totaal onoverzichtelijk, maar kort achter Jorg is het goed varen, als je tempo hebt. Raak je hem kwijt, then you are on your own. Niet echt een probleem maar wel iets om rekening mee te houden.
Weer een nieuwe horizon line , Jorg scout van boven en besluit direct door te varen. Op tempo een super boof maken tegen een schuine plaat rechts. Super steil knalt hij er tegenaan en komt clean weg voor de onderspoelde wand.
Da's dragen boys, zeg ik tegen de rest. Peter kijkt nog even maar gehoorzaamt (-;) en draagt ook over.
 |
| zicht vanaf de brug bij de uitstap |
Tot de uitstap is het heerlijk WW III-IV uitvaren en in het zonnetje lunchen we.
Menno
Na een rustdag gisteren ga ik nog één rivier meevaren. Fysiek nog lang niet fit en de hoofdpijn die me elke ochtend weer verveelt (nee niet de drank) maken dat ik stillaan uitkijk naar het einde van de vakantie. De midden Chiusella moet er echter nog wel bijkunnen. Samen met Peter bekijk ik de eerste passages: het ziet er allemaal goed te doen uit. Wat blokken, een paar sprongetjes naar beneden, wit water... daar doen we het voor.
Als we er aan beginnen verschieten we toch: wat een verschil tussen kijken boven en varen beneden.
Daarna neemt Jorg de kop en speelt Peter weer bezemwagen. Er wordt vlot gevaren: van keerwater naar keerwater en verkennen vanuit de boot. Bij een moeilijker stuk gaan we kijken. Jorg stapt in en vaart de passage zonder probleem. Ik volg maar draai te kort af in het walsje boven de grotere sprong waarvoor we eigenlijk uitgestapt waren. Mijn boot is alvast een pak actiever dan ik. Hij tolt, rolt, springt en danst. Bij zoveel jong geweld stap ik beleefd uit en als dank voor zijn vrijheid geeft de Fluid me een flinke mep op mijn neus.
 |
| het gevecht heeft een bloedneus opgeleverd |
Peter kijkt bedenkelijk en Menno gaat op zoek naar de snee in mijn neus waar al dat bloed vandaan komt. Het blijkt een gewone bloedneus te zijn en gelukkig gaat dat sneller stollen dan de wonde in Gerts vinger (dat duurt minstens 2 dagen). Ik krijg ruim de tijd om wat te recupereren en ondertussen komt groep 2 er aan. Meno en Peter varen de passage zonder problemen en ik besluit het er nog eens op de wagen. Het kan immers niet aan mijn Fluid liggen dat die passage mislukte.
Deze keer vaar ik de lijn keurig en blij kom ik bij de rest van de groep.
In strak tempo gaat het daarna verder: verkennen vanuit de boot en varen.
We stappen nog 2 keer uit om te dragen: een smal kloofje lijkt echt wel onbevaarbaar: het eindigt met een berg water van een meter hoog, drie meter lang waar je geen peddelslag kan geven wegens veel te smal.
 |
| net na het kanaaltje dat we hebben overgedragen |
Een andere passage vaart Jorg wel ongeveer blind. Het lijkt me nogal stevig en van beneden doet hij teken om toch maar even te gaan kijken. Terecht: er moet schuin tegen een blok opgevaren worden om daarna langsheen een onderspoelde rots weg te kunnen paddelen. Dragen maar.
De rest van de rivier wordt in sneltempo afgewerkt.
Na de lunch werkt de rest van de groep de beneden Chiusella af. Ik rij met Wim de auto's naar het eindpunt. We doen een terrasje en de inkopen voor 's avonds.
Niet zo'n beste inkopen want de wijn wordt er die avond snel doorgejaagd. De 'driehoekige fles' waren we ook vergeten en de fles pastis die de Noorwegen trip van vorig jaar had overleefd zal niet nog eens op voorjaarsverlof gaan. We krijgen een flinke stortbui over ons en het wordt slideshow-avond in de tent. Er zijn dit jaar veel foto's getrokken maar toch... om 9.45 en met enkel het bekijken van de foto's tot en met dag 3 achter de rug, duikt iedereen zijn nest in. Zou ik niet de enige zijn die moe is?
Jan
Final destination for the holiday was Valchiusella, scouted upfront by Kris tha creeker to have some water in the river. Friday saw first acquaintance with the Chiusella through the fantastic middle section at Traversella. This section has a lot on offer, from boulder gardens to slides and drops and all in a friendly format.
 |
| net na de start, continue schitterende keien hellingen |
Even Roberto could be convinced to join the troops and had a good time. Only problem with this section is that it is quite short and at low water, some portaging can come handy to avoid some sieves/pins. Probably worthwhile to check next time to start at the roadbridge below the upper section.
Bruno
