22-07-2010
Onde, Frankrijk
Oude bekende de Onde lijkt op het eerste zicht wel heel weinig water te hebben in vergelijking met mijn passage hier 2 jaar geleden. Maar schijn bedriegt vaak van op een afstand. Alles is nog perfect te bevaren. |
| Mozes heeft heimwee naar zijn pascalleken en stapt niet in :-) |
Doordat onze via ferrata in Fressenieres van 's ochtends wat uitgelopen is, is de groep van in het begin al opgesplitst in 2 stukken. Het groepje met o.a. Wim, Joost en Pepe is wat hoger ingestapt.
 |
| Bruno op de bovenste passage |
 |
| Wim op een drop op het bovenste stuk |
 |
| Joost op de bovenste drop |
De eerste groep vaart ons al voorbij op het moment dat wij ons nog moeten omkleden.
Met zen vieren blijven we over om groep 2 te vormen.
Ik voel me niet helemaal gelukkig met deze configuratie vooral dan omdat Birdy en Voenkel in de topo duo varen. Die parkeer je niet zo maar in het eerste het beste keerwater bij moeilijkheden. Blijft dus nog over Thierry en mezelf.
Net iets meer water was misschien handig geweest want nu lijkt elke steen wel als persoonlijke missie te hebben om elke boot die passeert uit balans te brengen. Iets waar eentje al vrij snel in slaagt. Gelukkig kan ik me direct losmaken want het is hier wel heel ondiep, ik raak al bijna meteen met mijn hoofd de bodem. Een blauwe plek en wat pijnlijke tanden door de klap is het resultaat.
Even is het vertrouwen zoek maar daar is Thierry al om achter mijn boot aan te gaan en me wat op te peppen zodat ik toch terug voel goeie moed instap.
Uiteindelijk is het toch nog een heel toffe afvaart geworden met onderweg nog 1 zwemmetje van zowel Thierry als mezelf. Zelfde stomme steen J.
Els
