24-02-2010
Hoegne, België
De lang verwachte dooi is eindelijk een feit en in combinatie met nog wat regen zorgt dit plotseling voor een kans op het bevaren van het befaamde duo Hoegne/Tros Marets. De algemene mobilisatie kan beginnen. Niet minder dan 14 enthousiastelingen kunnen zich uiteindelijk midden in de week vrij maken. Daarnaast adopteren we ter plaatse ook nog eens 2 Leuvense peddelaars wiens nut later nog zal bewezen worden.Er ligt nog meer dan voldoende sneeuw om de nieuwe discipline snow kayaking uit te proberen. Alleen in het vervolg niet vergeten dat spatzeil al vast te maken want het gaat soms sneller dan je denkt.
Aangezien het voor mij de eerste keer is op de Hoegne en nog niet weet wat er allemaal op mij ligt te wachten, kan ik nog redelijk relax instappen. Eerste meters zouden rustig zijn en daarna uitstappen en verkennen. Iedereen geraakt veilig het keerwater in en dan wordt duidelijk waarboven we ons bevinden. Les Cascatelles. Alleen Stef en onze Leuvenaars varen uiteindelijk dit indrukwekkend stukje, zij het niet altijd even rechtop.
Op het moment dat we weer willen instappen, zien we plotseling de boot van Wim alleen naar beneden glijden. Bruno kan gelukkig nog net voorkomen dat die de rivier induikt.
Enkele tientallen meters verder is het al weer tijd om het volgende obstakel te inspecteren. Een technisch stukje dat eindigt met een soort van slide. Hiervoor zijn er al wat meer gegadigden. Ik twijfel even maar draag dan samen met o.a. Jan L en Jan K toch om.
Vanaf nu zou het volgens enkele anciens rustiger moeten worden. Ik vind het persoonlijk nog meer dan behoorlijk pittig maar het is wel fun. Niet veel later is de eerste zwem toch een feit. Echt stom en vermijdbaar, maar ja dat zijn de meeste wel zeker. Het is een redelijk rustig stukje en heb alles dus snel aan de kant.
De leuke stukken volgen elkaar letterlijk in sneltempo op en alles wordt, soms met wat geluk en veel steunen, overleefd. Een paar 100 meter boven de Leopold II is het dan toch weer prijs. Foutje, en hup om. Ik voel mijn peddel uit mijn handen gerukt worden. Intussen is ook de Jan K gaan zwemmen. Ik geraak er zonder al te veel kleerscheuren uit maar mijn peddel heeft onder water geblokkeerd gezeten en een van de bladen is met zowat ¾ ingekort.
Dat wordt dus wandelen tot de finish met eerst nog een tussenstop aan de Leopold II. Verschillende routes worden uitgeprobeerd en de ene heeft al wat meer moeite met de sprong dan de andere. Zelfs mede first timer Jan L waagt zich er moedig aan maar moet helaas bij het neerkomen toch het onderspit delven. Gelukkig zonder veel erg. Wel knap dat hij het geprobeerd heeft.
Net als ik te voet verder wil blijken er zich niet 1 maar zelfs 2 reservepeddels in de groep te bevinden waardoor ik het laatste stuk toch nog mee kan varen. Merci aan de jongens van Leuven. Hunne reserve zag er iets beter uit dan die van de Jan K ?.
Vanaf dan wordt het inderdaad rustiger en wat later komt het finishbrugje in zicht. Voor mij is het mooi geweest. Ik verkies om samen met Maarten en Thomas, die beide met een scheur in hun boot zitten, en Marc er al ene te gaan pakken in Sart. Pepe, Jan L en Jan K trekken verder richting Rur en de overige jongens gaan voor een tweede run aangezien de waterstand voor Tros Marets ondertussen net iets te nipt is geworden.
Voor het materiaal was het geen te beste dag maar verder heeft denk ik iedereen zich prima geamuseerd.
Els
